آمریکا چقدر به اوکراین کمک می‌کند؟

باشگاه خبرنگاران جوان - در حالی‌که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ در نشست اخیر کابینه تأکید کرد «ایالات متحده دیگر جنگ اوکراین را تأمین مالی نمی‌کند»، سرنوشت کمک‌های واشنگتن به کی‌یف پیچیده‌تر از یک گزاره کوتاه است. به گزارش فارن پالیسی، بررسی اسناد رسمی و تحلیل اندیشکده‌ها نشان می‌دهد جریان پول و سلاح رو به قطع کامل نرفته، بلکه ترکیب و کانال‌های آن تغییر کرده است. 

در سطح کلان، پنج مصوبه بودجه‌ای کنگره از آغاز جنگ تا امروز در مجموع حدود ۱۷۵ میلیارد دلار منابع را به مقابله با حمله روسیه اختصاص داده‌اند که از این رقم، حدود ۱۲۸ میلیارد دلار مستقیماً برای پشتیبانی نظامی و غیرنظامی اوکراین تعیین شده است. بخش عمده این بسته‌ها یا در مسیر قرارداد و تحویل هستند یا طبق برنامه هزینه می‌شوند. به گزارش فارن پالیسی، این تصویر برخلاف برداشت صفر-و-یکی از توقف کمک‌ها، بیانگر یک «کاهشِ تغییرمسیر‌یافته» است نه «قطع ناگهانی». 

در بعد نظامی، رقم حدود ۷۰٫۶ میلیارد دلار برای تأمین نیازهای نیروهای مسلح اوکراین اختصاص یافته که از سه کانال اصلی عبور می‌کند: «اختیار برداشت ریاست‌جمهوری از موجودی‌ها (PDA)» برای جایگزینی انبارهای ارسال‌شده؛ «ابتکار کمک امنیتی به اوکراین (USAI)» برای خرید سلاح‌های نو؛ و «تأمین مالی نظامی خارجی (FMF)» برای قراردادهای تسلیحاتی مستقیم. به گزارش فارن پالیسی، حتی اگر کنگره در دوره جدید تخصیص تازه‌ای تصویب نکرده باشد، زنجیره تولید و تحویل همین قراردادهای قبلی ماه‌ها تا سال‌ها ادامه دارد و «اثر بودجه‌ای» به‌صورت تدریجی ظاهر می‌شود. 

نکته مهم آن است که «عدم تصویب بسته جدید» به‌معنای «عدم خرج شدن پول‌های قبلی» نیست. به گزارش فارن پالیسی، بیش از ۵۰ میلیارد دلار از اعتبارات مرتبط با PDA، USAI و FMF هنوز در مرحله اجرا و خرج‌نشده باقی مانده است؛ بنابراین تحویل مهمات، موشک‌ها و قطعات یدکی در ماه‌های پیشِ‌رو نیز جریان خواهد داشت. تحلیلگران نیز بر همین اساس پیش‌بینی می‌کنند که سطح کمک‌های نظامی، به‌ویژه با ورود منابع اروپا، نزدیک به میانگین سال‌های گذشته بماند؛ هرچند برای عملیات‌های تهاجمیِ بزرگ‌مقیاس «کفایت قاطع» ایجاد نمی‌کند و بیشتر به تثبیت خطوط نبرد می‌انجامد. 

همزمان، کاخ سفید رویکرد دیگری را برجسته کرده است: اتکا به اروپا برای پرداخت مستقیم به قراردادهای تسلیحاتی اوکراین از مسیرهای جدید ناتو. به گزارش فارن پالیسی، دولت ترامپ اعلام کرده کشورهای اروپایی بار اصلی خرید را بر دوش می‌کشند؛ نمونه آن، اعلام آمادگی هلند در مردادماه برای استفاده از کانال تازه ناتو جهت تأمین خریدهای اوکراین از آمریکا بود. این «اروپایی‌سازیِ پرداخت» در عمل می‌تواند بدون افزایش تعهدات بودجه‌ای واشنگتن، جریان تحویل سلاح را حفظ کند. 

اما در جبهه غیرنظامی، تصویر متفاوت است. کمک‌های بودجه‌ای مستقیم آمریکا که از «صندوق حمایت اقتصادی» تأمین می‌شد، تقریباً به‌طور کامل انتقال یافته و اعلام بسته جدیدی در کار نیست. به گزارش فارن پالیسی، این شکاف—در کنار عوامل دیگر—می‌تواند برای سال آینده کسری بودجه‌ای تا حدود ۱۹ میلیارد دلار برای کی‌یف رقم بزند؛ رقمی که اگر اروپا جای خالی آن را پر نکند، خطر اختلال در پرداخت دستمزد معلمان، آتش‌نشانان و دیگر کارکنان خدمات عمومی را بالا می‌برد. با این‌همه، حوزه «انسانی» از تیغ تعدیل‌ها تا حد زیادی در امان مانده است و بخش اعظم پروژه‌های آب‌رسانی، خدمات درمانی کودکان و حمایت‌های اضطراری همچنان ادامه دارند. 

به بیان دیگر، به گزارش فارن پالیسی، تزریق نقدی به بودجه عمومی اوکراین کاهش چشمگیری یافته، اما امدادهای انسانی پابرجاست و قطار قراردادهای نظامی گذشته نیز هنوز به ایستگاه نرسیده است. این ترکیب، پیام می‌دهد که راهبرد واشنگتن در دوره جدید به‌جای «چک نقد بزرگ تازه»، بر «تحویل تدریجی قراردادهای قدیم + تبدیل اروپا به صندوق پرداخت جدید» تکیه دارد. 

از منظر میدانی، این سطح از کمک‌ها بیشتر با «بازدارندگیِ فرسایشی» سازگار است تا «برتری قاطع تهاجمی». تحلیلگران نقل‌شده در گزارش می‌گویند مادامی‌که کفه مهمات سنگین، پدافند هوایی و قطعات یدکی به‌اندازه لازم سنگین نشود، نه روسیه به‌راحتی می‌شکند و نه اوکراین می‌تواند زمین‌های از دست‌رفته را سریعا بازپس گیرد؛ حاصل محتمل‌تر، «انجماد خطوط» و فرسایش آهسته است. به گزارش فارن پالیسی، در چنین شرایطی ضربات فصلی روسیه به زیرساخت انرژی اوکراین—به‌ویژه در زمستان‌های سرد—کماکان چالش جدی انسانی ایجاد می‌کند و سطح تاب‌آوری غیرنظامی را می‌آزماید. 

گزاره «آمریکا دیگر هزینه جنگ اوکراین را نمی‌دهد» در سطح سیاسی ممکن است خوش‌آهنگ باشد، اما در واقعیتِ بودجه‌ای و عملیاتی، ما با یک «گذار» روبه‌رو هستیم نه «گسست». منابع نظامیِ قبلی هنوز در خط تولید و تحویل‌اند، مسیر تأمین اروپایی در حال تقویت است، کمک‌های انسانی ادامه دارد، و کمکِ بودجه‌ای مستقیم آمریکا عقب نشسته است. به گزارش فارن پالیسی، همه این‌ها به این معناست که جنگ از جیب واشنگتن «خاموش» نشده، بلکه «کم‌صداتر» و با نقش‌آفرینی پررنگ‌تر اروپا پیگیری می‌شود—و به همان نسبت، چشم‌انداز میدان نیز از «پیروزی سریع» فاصله دارد.