نتیجه که خوب بود، دو فینالیست و یک شانس برنز در ۴ وزن اول و همچنان ایران مدعی اول قهرمانی؛ اما دو باخت شوکه کننده را کشتی آزاد ایران در روز اول تجربه کرد، آن هم در دو وزنی که متعلق به یزدانی و قاسم‌پور نبود.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، روز اول مسابقات کشتی آزاد قهرمانی ۲۰۲۵ جهان با فینالیست شدن احمد جوان و امیرحسین زارع و راهیابی کامران قاسم‌پور به دیدار رده‌بندی همراه شد. یعنی تیم ایران از ۴ وزن اول امتیاز خوبی خواهد گرفت و چیزی که در مسیر قهرمانی جهان به آن احتیاج دارد؛ اما هر وزن داستان مربوط به خودش را داشت و نکته تلخ ماجرا از دو شکستی که روز گذشته در زاگرب رقم خورد، اینکه هر دو کشتی‌گیر از وزن بالا به وزن پایین آورده شده بودند و یکی از آنها در تمامی مصاحبه‌هایش گفته بود که ترجیح می‌داده در ۹۲ کیلوگرم بماند و مجبور به تغییر وزن شده است.
نکته تأسف‌بار درباره شکست کامران قاسم‌پور، شکست دوباره به دیوید تیلور بود، اما این‌بار در قامت مربی. حالا نگاه منصور برزگر به ماجرای جادوگر که قبلاً ابراز امیدواری کرده بود حسن یزدانی مقتدرانه تیلور را ببرد و بعد اعلام بازنشستگی کند و اگر این اتفاق نیفتد این داغ تا ابد بر پیشانی کشتی ایران خواهد ماند، خیلی خوشبینانه به نظر می‌رسد. تیلور دو بار اعلام بازنشستگی کرد، اما همچنان دارد کشتی ما را می‌برد.
او قبلا پنج بار حسن یزدانی را در سال‌های ۲۰۱۷، ۲۰۱۸، ۲۰۲۰، ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ برده بود و هر بار مقتدرانه‌تر از قبل و تنها دو ماه بعد از المپیک توکیو که حتی آنجا به خداحافظی فکر کرده بود، به اسلو آمد و تنها باختش مقابل نماینده ایران را تجربه کرد. در ادامه وقتی در فاینال ایکس ۲۰۲۴ به آرون بروکس باخت و حضور در المپیک را از دست داد، از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و مربیگری باشگاه کابوی‌ها را برعهده گرفت، اما در آستانه مسابقات جهانی ۲۰۲۴ اوزان غیرالمپیکی، وقتی شنید عبدالرشید سعدالله‌یف هم می‌خواهد در یک وزن پایین‌تر کشتی بگیرد و به آلبانی بیاید، دوباره به تشک برگشت و در تیرانا، کامران قاسم‌پور نماینده ۹۲ کیلوگرم ایران را در مبارزه سوم پنجمی برد و مدال برنز گرفت. او در آلبانی برای دومین بار اعلام بازنشستگی کرد. با این وجود باز هم کشتی ما را برد. این دفعه با زاهید والنسیا.
والنسیا که در ماه‌های اخیر با کُچ تیلور در مسابقات شرکت کرده بود، در زاگرب هم طوری مقابل کامران قاسم‌پور کشتی گرفت که نماینده ایران هیچ حرفی برای گفتن نداشت و هرگز از آن زیرگیری‌های فوق‌العاده‌اش خبری نبود و بدون گرفتن حتی یک امتیاز، مغلوب والنسیایی شد که همیشه پشت خط تیلور مانده بود.
به این ترتیب تیلور ۵ بار حسن یزدانی را برد و دو بار هم کامران قاسم‌پور را، یکی در قالب کشتی‌گیری و دیگری در قالب کُچ. او تنها یک بار مقابل حریفان ایرانی خود در این سال‌ها تن به شکست داده تا نتیجه ۷ بر یک به سود او باشد.
احمد جوان در اولین حضورش در مسابقات جهانی بزرگسالان فینالیست شد. البته که قرعه خوب هم تأثیر زیادی در این اتفاق داشت و انگیزه بالای جوان، حالا که از بند وزن کم‌کردن رهایی یافته و یک سالی است از ۵۷ به ۶۱ کیلوگرم آمده است، توانست کشتی‌های خوبی بگیرد.
حریف کره‌شمالی تا پیش از رویارویی با جوان بسیار خوب نشان داد، اما درنهایت این جوان بود که به فینال ۶۱ کیلوگرم رسید و یکشنبه شب ۲۳ شهریور کشتی سختی با زائور اوگویف روس خواهد داشت که طلای وزن ۵۷ کیلوگرم المپیک ۲۰۲۰ توکیو را در کارنامه دارد و سال گذشته در اولین تجربه حضورش در ۶۱ کیلو، روی سکو نرفت.
امیرمحمد یزدانی؛ او به وزن بالاتر رفته بود، شاید این اتفاق از ۲ سال پیش باید می‌افتاد، اما در نهایت او از سال گذشته تصمیم گرفت که رسما به ۷۴ کیلوگرم برود. کشتی‌گیری که سال قبل هم قرار بود نماینده ۷۰ کیلوگرم ایران باشد که به دلیل آسیب‌دیدگی دست، جای خود را به سینا خلیلی داد و این بار قضیه برعکس شد و او باوجود آغاز چرخه ۲۰۲۵ در ۷۴ کیلو، در آخرین اردو‌ها جای سینا خلیلی را در ۷۰ کیلوگرم گرفت، چون خلیلی و سایر مدعیان این وزن عملکرد باثباتی در مسابقات و تورنمنت‌ها نداشتند.
یزدانی تجربه دو نشان نقره جهانی در اوزان ۶۵ و ۷۰ کیلوگرم را داشت و همین باعث می‌شد که کادرفنی نگاهش به او مثبت باشد که می‌تواند در مسیر قهرمان شدن تیم ملی در کرواسی، امتیاز خوبی بگیرد،، اما این اتفاق نیفتاد. او که از وزن بالا به ۷۰ کیلو برگشته بود، اولین باخت تیم ملی در مسابقات بود که با کشتی پراشتباه و ضعیف خود، مقابل حریف آذربایجانی از دور رقابت‌ها حذف شد.
کامران قاسم‌پور نمی‌خواست به ۸۶ کیلوگرم برگردد. انتخاب امیرحسین فیروزپور به عنوان ملی‌پوش ۹۲ کیلوگرم، راه را برای حضور او در این وزن بست. کشتی‌گیری که حتی وسوسه مدال المپیک هم نتوانسته بود به این راحتی‌ها منجر به بازگشت او به وزن سابق شود. او را در عمل انجام شده قرار دادند و البته بار‌ها در فضای مجازی مصاحبه‌هایی از او منتشر شد که می‌گفت بازگشت به ۸۶ کیلو تصمیم او نبوده است، اما به هرشکل در اولین سالی که بعد از ۱۰ سال متوالی حسن یزدانی در عضویت تیم ملی ایران نبود، کامران قاسم‌پور دارنده دو نشان طلا و یک عنوان پنجمی جهان در ۹۲ کیلوگرم، در ۸۶ کیلو روی تشک رفت.
قاسم‌پور در دو مرحله ابتدایی همانطور که قابل پیش‌بینی بود، با دو برد ۱۰ بر صفر حریفان غیرمدعی خود از قرقیزستان و مغولستان را برد و مقابل ابراگیم کادی‌یف روس هم توانست کامبک کند و به مرحله نیمه‌نهایی برسد، اما او که سال‌ها در معرض وزن کم کردن نبود و طبعاً آن چند کیلوی آخر روی قوای بدنی‌اش تأثیر منفی می‌گذاشت و البته سقف تنفسی بالایی هم ندارد، در مصاف با زاهید والنسیا هیچ حرفی برای گفتن نداشت و حتی سایه‌ای کامران قاسم‌پوری که خالق زیباترین زیرگیری‌های چند سال اخیر کشتی ایران بوده، نبود.
کامران البته این فرصت را دارد که با برنزی که یکشنبه شب می‌تواند به دو مدال طلای قبلی خود اضافه کند، ۱۵ امتیاز برای تیم ملی در مسیر قهرمانی بگیرد و این هم چیز کمی نیست.
امیرحسین زارع؛ همان همیشگی. در سالی که طا‌ها آکگول از دنیای قهرمانی خداحافظی کرده، گنو پتریاشویلی گرجستانی هم به قهرمانی جهان نیامد و کشتی روسیه و آمریکا همچنان سنگین‌وزن مطمئنی ندارند، زارع برای سومین بار به فینال جهانی رسید و می‌تواند سومین طلای جهانی‌اش را بگیرد.
البته که مصاف با شریپوف روسی‌الاصلِ تیم ملی بحرین، تلنگر دیگری برای زارع و کشتی ایران بود که اگر ضعف‌های کشتی‌گیر خوب و بااستعدادمان را برطرف نکنیم، روسیه و آمریکا و البته کشور‌هایی که از کشتی‌گیران روس بهره می‌گیرند، می‌توانند به ما نزدیک شده و به زودی طلای سنگین‌وزن را از آن خود کنند.
English (US) ·