«حمایت از تولید داخلی» به مجموعهای از سیاستها، مقررات، مشوقها و اقدامات دولتها گفته میشود که با هدف تقویت توان رقابتی تولیدکنندگان داخلی، افزایش اشتغال، ارتقاء فناوری و کاهش وابستگی به واردات اعمال میشود. این حمایتها میتوانند به شکل مستقیم (مانند ارائه یارانه یا تسهیلات مالی) یا غیرمستقیم (مثل تعرفهگذاری واردات یا معافیتهای مالیاتی) اعمال شوند.
در اقتصادهای نوظهور یا وابسته به منابع طبیعی مانند ایران، حمایت از تولید داخلی یک اولویت راهبردی است تا ضمن ایجاد ارزش افزوده در زنجیرههای تأمین داخلی، استقلال اقتصادی کشور تقویت شود.
چرایی اهمیت این موضوع برای فعالان بازار سرمایه
برای فعالان بازار سرمایه، شناخت دقیق سیاستهای حمایتی دولت از تولید داخلی اهمیت بسیار زیادی دارد؛ زیرا این سیاستها مستقیماً بر عملکرد مالی، سودآوری و چشمانداز شرکتها اثرگذارند.
بهطور خاص، شرکتهای صادراتمحور در ایران – که عمدتاً در صنایع پتروشیمی، فلزات اساسی، معدنیها و محصولات شیمیایی فعال هستند – در تقاطع اثرات سیاستهای داخلی و بازارهای جهانی قرار دارند. حمایت از تولید داخلی میتواند برای این شرکتها فرصتهایی چون کاهش هزینه مواد اولیه یا بهرهمندی از معافیتهای مالیاتی ایجاد کند، اما در عین حال ممکن است تعهداتی همچون الزام به فروش در بازار داخلی با نرخهای دستوری نیز برایشان ایجاد شود.
از نگاه تحلیلی، تأثیر سیاستهای حمایت داخلی بر سودآوری، فروش، هزینهها، نرخ رشد و در نهایت ارزشگذاری شرکتها – که از پایههای مهم تحلیل بنیادی در بورس است – اهمیت دارد.
در نتیجه، تحلیل دقیق سیاستهای حمایتی و بررسی اثرات آنها، به سرمایهگذاران کمک میکند تا تصمیمهای هوشمندانهتری درباره سهام شرکتهای صادراتمحور اتخاذ کنند و دید بلندمدتتری نسبت به استراتژیهای دولت و آینده صنایع داشته باشند.