باشگاه خبرنگاران جوان؛ رضوان پاک منش - از منظر جغرافیایی، دره اسدآبادی امتداد طبیعی کوههای اطراف خرمآباد را به بطن شهر پیوند میدهد و از ظرفیتهای ارزشمند برای شکلگیری یک محور سبز شهری برخوردار است.
اما در دهههای اخیر، این پهنه بیشتر بهصورت محلی برای انباشت نخالههای ساختمانی، دفع پسماندها و ایجاد سکونتگاههای غیررسمی مورد استفاده قرار گرفته و از کیفیت زیستمحیطی و اجتماعی آن کاسته شده است.
بهسازی دره اسدآبادی خرمآباد در آستانه تکمیل؛ پیشرفت ۷۰ درصدی محقق شد
سرگرد پاسدار سید سجاد خلفوند مسئول سازمان بسیج سازندگی سپاه لرستان از پیشرفت ۷۰ درصدی پروژه ی بهسازی دره ی اسد آبادی خبر داد و گفت:
این پروژه که با اعتبار ریالی ۴۰ میلیارد ریال در حال انجام است، باعث تسهیل در ترافیک شهریِ منطقه ساحلی_اسد آبادی و همچنین ایجاد راه دسترسی به دره ی اسدآبادی و فراهم سازی زمینه برای ارائه خدمات بیشتر دستگاه های مختلف اجرایی و امدادی را در این منطقه فراهم می آورد.
خلفوند افزود: تا کنون مراحل خاک برداری، اجرا و تکمیل کانال آب بر جهت هدایت آبهای فصلی و سنگ کاری دیوار ساحلی این پروژه انجام شده و امید میرود در صورت نبود مشکل مالی، تا یک ماه آینده زیر سازی پروژه و تمام بخشی که به سازندگی واگذار شده است به اتمام برسد.
نفس تازه در قلب خرمآباد
پروژهی بهسازی دره اسدآبادی که شهرداری خرمآباد آن را در دستور کار قرار داده، پاسخی است به نیاز فوری شهر برای بازگرداندن هویت طبیعی این فضا و تبدیل آن به یک فرصت توسعه پایدار شهری. این طرح اهداف چندگانهای را دنبال میکند: پاکسازی بستر دره از زبالهها و نخالهها، تثبیت شیبها و جلوگیری از فرسایش خاک.
ساخت مسیرهای پیادهروی، دوچرخهسواری و فضاهای جمعی برای گردشگران و ساکنان محلی، حذف نقاط بیدفاع شهری که تاکنون زمینهساز آسیبهای اجتماعی بودهاند.فراهم کردن فضایی عمومی و در دسترس برای تمامی اقشار جامعه و تقویت پیوند میان طبیعت و کالبد شهری در راستای ارتقای سیمای شهر خرمآباد است.
گامی بلند در بازآفرینی شهری
اگر این پروژه با نگاه جامع و برنامهریزی اصولی اجرا شود، میتواند به الگویی برای مداخلات شهری در سایر درهها و فضاهای رهاشده تبدیل گردد. تجربهی بسیاری از شهرهای موفق نشان داده که بازگرداندن فضاهای متروک به زندگی روزمره شهروندان، نه تنها کیفیت زندگی را ارتقا میدهد، بلکه در افزایش سرمایه اجتماعی و جذب سرمایهگذاریهای جدید نیز اثرگذار است.
البته موانعی نیز بر سر راه این طرح وجود دارد. از جمله چالشهای اصلی میتوان به کمبود منابع مالی پایدار، خطر تکرار رویکردهای صرفاً عمرانی بدون توجه به ابعاد اجتماعی، و نیاز به مشارکت جدی شهروندان اشاره کرد.
بدون شک، اگر مشارکت ساکنان محلی و سازمانهای مردمنهاد در مراحل مختلف طراحی و اجرا لحاظ نشود، بهسازی دره اسدآبادی ممکن است صرفاً به یک پروژهی کوتاهمدت عمرانی تقلیل یابد و نتواند نقش واقعی خود در تحول شهری را ایفا کند.
در نهایت، باید اذعان داشت که بهسازی دره اسدآبادی فرصتی برای تولید یک "نقطهی عطف شهری" در خرمآباد است؛ نقطهای که میتواند تصویر این شهر را در ذهن شهروندان و گردشگران متحول سازد. موفقیت این طرح وابسته به شفافیت مدیریتی، تأمین منابع مالی پایدار، بهرهگیری از نظر متخصصان و، مهمتر از همه، جلب اعتماد و مشارکت فعال مردم خواهد بود.