توصیف جنگ به خیر یا شر بطور مطلق درست به نظر نمیرسد بلکه مستلزم نگاه اقتضائی است. بعبارت دیگر نمیتوانیم بگوئیم جنگ خوب یا بد است، اما عطف به مبادی و مقاصد آن قابل بررسی و تحلیل است. اگر جنگ برای مقاصد شیطانی باشد بد و اگر برای مقاصد رحمانی و انسانی باشد مشروع و پسندیده است.
با فرض اخیر که جنگ واجب و مقدس میشود میتوان برای آن نتایج و پیامدهای خیر و ممدوح برشمرد، جنگ تحمیلی ۱۲ روزه رژیم صهیونی بر مردم ایران از جمله جنگهائی است که دستاوردهای خوبی برای آنان داشت اگرچه هرجنگی هزینههای مادی و روانی خود را بدنبال دارد این جنگ برای مردم ایران درمقابل رژیم سفاک آمریکا و سگ دست آموز آن یعنی رژیم صهیونی ماهیت دفاعی داشت درواقع مردم ایران بار دیگر در یک کارزار و صحنه نبرد واقعی از شرف، دین، سرزمین، تمدن و موجودیت خود جانانه و مردانه دفاع کردند و به جهانیان نشان دادند علی رغم تحمل قریب نیم قرن تحریمهای ظالمانه بین المللی و دشمنی غرب خاصه شیطان بزرگ وشرایط خاص داخلی که هرکدام برای بزانو درآوردن یک نظام سیاسی کفایت میکنند؛ همچنان در دفاع ازهویت، ملیت وسرزمین خود در مقابل دشمنان، متحد و یک پارچه ایستادهاند.
فهرست نتایج و پیامدهای جنگ اخیراعم از سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی، اطلاعاتی، منطقهای و فرا منطقهای زیاد است که بررسی آن فرصت دیگری میطلبد آنچه نگارنده را برآن داشت تا دست به قلم بزند.
دستاورد اجتماعی از نوع مهرورزانه در ملت ایران است که نیازمند توجه و بهره برداری درست از این سرمایه بازاستخراج شده است.
باری حال که همه مراجع ونهادها، مشاورین، گروههای مرجع، احزاب، افراد با وزنهای مختلف عطف به این سرمایه بر ضرورت رفع اشکالات وبازنگری در بعض سیاستها و روشها را متذکر میشوند جا دارد مبانی وراهبردهای تحکیم مهرواجتناب از قهر را در حکمرانی جمهوری اسلامی از صدر تا ذیل مرور کنیم و با آسیب شناسی عالمانه و دقیق به باز تعریف قدرت وهمگرائی ملی بپردازیم که خلق چنین فرصتهایی همیشه در دسترس نخواهد بود.
بدون تردید تحقق این خواسته از مسیر اراده حاکمیت و مدیران ارشد نظام میگذرد که در حال حاضر ساربانی این کاروان را بعهده دارند براساس مبانی دینی، عقلی و تجربه بشری رابطه مستقیم و معناداری بین سلامت حکمرانی وسلامت مردم وجود دارد، دربین مردم ما نیز این باور همیشه بوده که سلامت حاکم وحکمرانی ضامن سلامت و سعادت آنهاست اگر در تاریخ میخوانیم آن زن روستائی وقت صبحگاهان در مواجه با پستان خشک گاوش بسر خود میزند و میگوید امروز حاکم چه گناهی کرده است که شیر گاو من خشکیده، افسانه نیست اعتقاد قلبی او بوده است با همین دیدگاه سیل عظیم مردم ایران به ندای پیرجماران ره لبیک گفتند و در دفاع از شرف، دیانت وسرزمین خود مال و جان خود را فدا کردند چرا که همه آرمان و خوشبختی خود رادر خمینی کبیر ره و یارانش میدیدند؛ بنابراین چارهای جز بازگشت به یک نظام حکمرانی سالم در حاکمیت نیست که مظهر آن وجود مدیران معتقد، کاربلد، متعهد، مردمی، پاکدست وفساد ستیز است؛ سیاستی که همواره مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده است در حکمرانی مطلوب سرمایه اصلی مدیران هستند که با وصف سلامت اخلاقی، کاردانی و امانت داری میتوانند مسئولیت خود را بشایستگی انجام دهند.
موضوع حکمرانی رحیمانه در قران و حدیث از موضوعات فوق العاده مهم است. در یک حدیث از فرمایشات گهربار نبی مکرم حضرت ختمی مرتبت محمد (ص) میخوانیم:
"لاَ تَصْلُحُ اَلْإِمَامَةُ إِلاَّ لِرَجُلٍ فِیهِ ثَلاَثُ خِصَالٍ وَرَعٌ یَحْجُزُهُ عَنْ مَعَاصِی اَللَّهِ وَ حِلْمٌ یَمْلِکُ بِهِ غَضَبَهُ وَحُسْنُ اَلْوِلاَیَةِ عَلَى مَنْ یَلِی حَتَّى یَکُونَ لَهُمْ کَالْوَالِدِ اَلرَّحِیمِ" (منبع:الکافی ج ۱، ص ۴۰۷
رسول خدا ص فرمود: امامت (حکمرانی) شایسته نیست، جز برای مردیکه دارای سه خصلت باشد: ۱-تقوی و ورعی که او را از نافرمانی خدا باز دارد، ۲-خویشتن داری که خشمش را آن کنترل کند. ۳-نیکو حکومت کردن بر افراد زیر فرمانش، تا آنجا که نسبت به ایشان مانند پدری مهربان باشد.
در این حدیث شریف گرچه موضوع امامت و حکمرانی ذکر نشده و روشهای درست آن بیان شده است ولی پرواضح است که براساس مبانی دینی موضوع وهدف در حکمرانی، کارآمدی و تحقق عدالت خاصه در بعد اجتماعی ان مفروض است تحقق این هدف از مسیر همکاری مهرورزانه بامردم با اتخاذ سیاستهای درست و معطوف به مقاصد امکان پذیراست.
بدون تعارف باید اعتراف کرد در بخشهایی از نظام اداری کرامت مردم حفظ نمیشود وبرخورد با مردم مهرورزانه نیست مدیران وکارکنانی که اجیر مردم هستند و با سرمایه مردم ارتزاق میکننددر مقابل ولی نعمت خود پاسخگو نیستند نگارنده این سطور که همواره با مراجعات مردم در این حوزه دست به گریبان است میتواند موارد متعددی ازناکارامدی نظام اداری را شاهد ذکر کند که الان مجال آن نیست؛ بنابراین درخصوص رویکردحکمرانی رحیمانه (حسن الولایه) مطابق این حدیث بر همه صاحب نظران و اندیشمندان در حوزه، دانشگاه و مراکز پژوهشی فرض است که به کمک نظام آمده و در شناسائی مسائل مهم وارائه راه کار در تنظیم سیاستها وراهبردها و روشهای اجرائی دین خود را به این مردم شریف اداءکنند. در یک نگاه کلی موضوعات ذیل در اولویت بازنگری حکمرانی خود را نشان میدهد:
-از بین بردن زمینههای فساد در نظام حکمرانی و مبارزه تبعیض ناپذیر با مفسدین
-ایجاد فضای نقد و سعه صدر در تحمل انتقاد واطلاع رسانی شفاف
-تولید پارادایم در فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مبتنی بر ارزشهای دینی و ملی
-بازتعریف نظام مهندسی حضور مردم در انتخابات با گرایشهای مختلف با توجه به عدم تاثیر گذاری احزاب موجود
-درک مقتضیات زمان وپاسخگویی به نیازها مبتنی بر اجتهاد پویا
-بازتعریف سیاستهای خارجی در تعامل با جهان با حفظ عزت ملی
-رهائی از اقتصاد دولتی و سپردن امور به مردم
-انتخاب مدیران با رویکرد کاردانی و امانت داری و دوری از سلیقه گرائی و تبارگرائی
-تعریف ساز و کار موثر در استفاده از افکار عمومی در مسائل ملی
-اهتمام به رفع مشکلات نظام آموزشی کشور از تحصیلات پیش دبستان تا مراکز آموزش عالی
-مبارزه بی امان با تبعیض، رانت خواری وبی عدالتی خاصه در نظام اداری
-اهتمام به ارتقاء قدرت دفاعی کشورتا رسیدن به توازن برتر
والسلام