به گزارش تابناک به نقل از ایرنا، ناصر ابراهیمی با اشاره به وضعیت پرسپولیس در شروع رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران اظهار داشت: در ابتدا باید به هواداران این تیم بگویم که برای موفقیت باید صبوری کرد و عجولانه تصمیم نگرفت. پرسپولیس در شروع یک راه تازه است و با توجه به شرایطی که روز گذشته داشت نباید به وحید هاشمیان و رضا درویش خرده گرفت. هرچند شرایط جذب بازیکنان و حضور آنها در زمین باید قبل از این‌ها حل و فصل می‌شد تا دست کادر فنی برای استفاده از بازیکنان باز باشد. این اتفاقات باعث شد نظم تیمی به هم ریخته شود و در چنین فضایی نباید نوک انتقادها به سمت سرمربی و کادر فنی باشد.
وی ادامه داد: از نظر بار فنی، چیز خاصی ندیدیم اما همین که پرسپولیس نمی‌خواست بازنده از زمین بازی خارج شود را به فال نیک می‌گیریم، شاید اگر این بازی چند دقیقه دیگر ادامه پیدا می‌کرد وحید هاشمیان با ۳ امتیاز کامل این هفته را به پایان می‌برد اما اگر می‌خواهیم در مورد پرسپولیس ارزیابی درستی داشته باشیم لازم است ۵ هفته به کادر فنی و بازیکنان فرصت بدهیم تا بعد از آن این تیم را آنالیز کنیم.
سرمربی اسبق تیم ملی فوتبال ایران خاطر نشان کرد: متاسفانه فوتبال ایران در دست مربیان و اهالی فوتبال نیست و دستانی از بیرون از زمین چمن، در این فضا مدیریت می‌کنند. دلال‌ها به اصطلاح آقایی می‌کنند و همه امور در اختیار آنهاست. اگر در گذشته استعدادیاب‌ها حرف اول و آخر را می‌زدند الان دلال‌ها این وظیفه را بر عهده دارند و کسی هم نمی‌تواند جلوی آنها را بگیرد که این هم از اتفاقات جالب فوتبالی است که تنها در ایران می‌توان نمونه آن را دید.
ابراهیمی تاکید کرد: فوتبال در گذشته بازیکنان خود را از مدارس، مسابقات آموزشگاه‌ها و زمین‌های خاکی پیدا می‌کرد اما با حضور این دلال‌ها که همه جا هم هستند، شرایط فرق کرده است و پول برای این فوتبال تصمیم می‌گیرد. وقتی باشگاه‌های بازیکن‌سازی مانند راه‌آهن، بانک ملی، برق تهران، تهران جوان، دارایی، آرارات و باشگاه‌های دیگر را به فراموشی سپردیم،فاتحه فوتبال خوانده شد و امروز می‌بینیم وقتی باد می‌کاریم،طوفان درو می‌کنیم.
وی افزود: شهر بزرگی مانند تهران با این جمعیت چند میلیونی چند بازیکن مستعد را به فوتبال معرفی کرده است؟ چند بازیکن امروز در تیم‌های تهرانی استقلال و پرسپولیس بازی می‌کنند؟ اگر امروز در بارسلونا بازیکن ۱۷ ساله‌ای بازی می‌کند، در گذشته افرادی مانند پروین، جباری و بسیاری دیگر در فوتبال ما در کنار ستاره‌های آن روزها به میدان می‌رفتند و این اتفاق عجیبی برای ما نبود.
سرمربی اسبق پرسپولیس گفت: این حاصل مدیریت اشتباه فوتبالی ما در سالیان گذشته است، از تیم درجه یک آسیا به تیم درجه ۲ تبدیل شده‌ایم و این در نتایج تیم‌های باشگاهی ما کاملا مشهود است. هرچه برخی می‌گویند ما خوب هستیم و ستاره‌دار اما آنهایی که فوتبال را درک می‌کنند می‌دانند واقعیت چگونه است.
ابراهیمی به شرایط تیم ملی هم اشاره کرد و یادآور شد: در چنین فوتبالی سرمربی تیم ملی باید از کدام تیم بازیکن خوب دعوت کند؟ حضور در جام‌جهانی با توجه به تعداد تیم‌های حاضر در این رویداد کار آسانی است اما در ادامه راه باید به چه نتیجه‌ای دل‌خوش کنیم؟ تیم ملی ایران با همین نابسامانی‌هایی که در فوتبال داریم وارد جام‌جهانی می‌شود و اما کار برای کادر فنی سخت است و نمی‌توان انتظار معجزه داشت.
وی تاکید کرد: تیمی که می‌خواهد قهرمان شود نیازمند ۵ ضلع قدرتمند است که شامل مدیرعامل توانمند، وضعیت مالی مناسب، سرپرست کاربلد، کادر فنی با دانش و بازیکنان با کیفیت می‌شود و اگر تیمی بتواند این فضا را ایجاد کند در پایان فصل جام را هم بالای سر می‌برد،همانطور که تراکتور در فصل گذشته این کار را کرد. نکیته دیگر این است که سرخابی‌ها در سالیان گذشته با تغییرات متعدد مدیریتی مواجه شده‌اند و این عدم ثبات، به تیم و باشگاه ضربه می‌زند. لازمه موفقیت یک مدیر، ثبات است که این در فوتبال ما وجود ندارد و هواداران هم باید به بازیکنان و تیم فرصت بدهند تا خودش را پیدا کند.
او با انتقاد از عدم بازی سرخابی‌ها در ورزشگاه آزادی گفت: این استادیوم در چه مدتی ساخته شد که برای تعمیرات آن باید این همه زمان صرف شود؟ وقتی استقلال و پرسپولیس در آزادی به میدان نمی‌روند یعنی حتی در صورت میزبانی، میهمان هستند و امتیازهای بسیاری را از دست می‌دهند. این خودزنی فوتبالی از کجا نشات می‌گیرد که تیم‌های بزرگ تهران نباید در خانه و در برابر هواداران پرشور خود برابر رقبا صف‌آرایی کنند و چه کسی پاسخگوی امتیازهایی است که از این دو تیم کسر می‌شود؟
ابراهیمی گفت: به عنوان یک پیشکسوت فوتبال از وزیر ورزش می‌خواهم که آزادی را هرچه زودتر به چرخه فوتبال باز گرداند، این سرمایه ملی نباید اینگونه از دسترس خارج شود و اگر می‌خواهیم فوتبال در تهران زنده و جوانان بسیاری به آن روی بیاورند، تنها یک راه داریم و آن این است که چراغ آزادی را دوباره روشن کنیم.
English (US) ·