آیا سود سهام عدالت به جای جیب مردم، راهی پروژههای توسعهای کشور میشود و ابعاد این تصمیم و ریسکهای احتمالی آن چیست؟
به گزارش نبض بورس، حاجیوند، کارشناس بازار سرمایه درمورد سرمایهگذاری سود باقی مانده سهام عدالت به جای پرداخت نقدی گفت: یکی دو سالی است که این موضوع مطرح میشود که شاید بهتر باشد سود سهام عدالت یا بخشی از آن در قالب سرمایهگذاریها در استانهای مختلف اتفاق بیفتد و بارها و بارها بحث این یارانه مطرح شده است به جای اینکه ماهانه چند هزار میلیارد تومان پول را به مردم بدهیم که عمدتاً خیلی پول درشتی هم نیست و معمولاً خرج چیزهای کوچک میشود، این سرمایه را در قلکی بریزیم و جمع شود تا بتوانیم مثلاً در هر استان یا کشورمان، پروژهها را تأمین مالی کنیم که به نظر من، اتفاق خیلی خوب و خوشایندی است.
سود سهام عدالت در جیب مردم یا پروژههای کشوری؟
حاجیوند ادامه داد: این بحث سهام عدالت، چند باری در شورای عالی بورس مطرح شده ولی خب به اجماع نرسیده و فعلاً در حد گمانهزنی است ولی به نظرم میرسد که اگر هم بحث یارانهها و هم بحث سود سهام عدالت را یک مقدار از خودگذشتگی نشان بدهیم و سودش را کمتر بگیریم و البته متولیان هم؛ دولتها به مفهوم عام واقعاً سنگ تمام بگذارند، نظارت خوبی باشد و صرف پروژهها در استانها شود، یک کار ماندگاری میشود که آن وقت غیرمستقیم و مستقیم میتوانیم از آن بهره ببریم. ضمن اینکه وقتی مجامع شرکتها برگزار میشوند، در هیئت مدیره شرکتها مطرح میشود که آیا همه سود به سهامداران، از جمله سهامداران عدالت، تعلق بگیرد یا نه، بخشی از آنها صرف پروژهها شود؟
این کارشناس بازار سرمایه گفت: تجربه دنیا نشان میدهد که عمدتاً شرکتها خیلی سود نقدی به سهامدارانشان نمیدهند. علتش این است که ترجیح میدهند شرکتها آن سود را در دل شرکت داشته باشند و صرف پروژهها کنند.
وقتی شما سودت را صرف پروژهها میکنید، هزینه تمام شده تأمین مالی برایت خیلی پایین میآید و وقتی شرکت با هزینه کمتر پروژههای بهتر و سودآورتری را در خودش داشته باشد، از محل افزایش قیمت سهام است که سهامدارها میتوانند بهره ببرند.
حاجیوند ادامه داد: سهامداران و رسانهها میتوانند نظرات کارشناسی بدهند و قاعدتاً باید نقش داشته باشند و شورای عالی بورس و شرکتهای سرمایهپذیر که بخشی از سهام آنها در قالب سهام عدالت داده شده است، اعضای هیئت مدیره از دل همین مجامع شرکتهای سرمایهگذاری آن تعیین میشود.
صرفنظر از اینکه چگونه باید کار کارشناسی انجام شود و این طرح باید پخته شود و این طور نباشد که اول انجام دهیم بعد کارشناسی کنیم باید بگوییم یک بخشی از تورم و بخشی از شرایط کنونی اقتصادمان به نگاه ما مردم برمیگردد که بخشی از آن را خودمان نتوانستیم به نگاه درستی برسیم و بخشی هم، متولیان نتوانستند به ما نگاه مثبت و درستی بدهند.
این کارشناس بازار سرمایه گفت: وقتی شرکت تأمین مالی گران انجام میدهد، طبیعی است که محصولش گرانتر به دست ما برسد. یعنی ما اینجوری متضرر میشویم. ولی اگر شرکت نه فقط شرکتهای سهام عدالت، شرکتها به مفهوم عام، چه بورسی چه غیر بورسی بتوانند تأمین مالی را از دل سودهای خودشان انجام بدهند، این هزینه تمام شده پایینتر میآید و هزینه تمام شده محصول پایینتر است و با پایینتر قیمت به دست ما میرسد. این یک کاری نیست که مثلاً امروز و فردا ما بخواهیم انجام بدهیم.
باید یک کار رسانهای خوب و فرهنگسازی خوبی انجام شود و به قول سهراب سپهری " چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید".
این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: بخشی از سهامداران سهام عدالت حتماً منتظر سود نقدی هستند و خانوادهای که پنج نفر جمعیت دارد و زیرنظر کمیته امداد است و اصل سهامش هم یک میلیون تومان است اگر نفری ۲ میلیون تومان مرحله اول و دوم را بگیرند حدود ۱۰ میلیون تومان فقط سود سالیانه سهمشان میشود و برخی مثل بقیه مجامع و بقیه شرکتها انتظار دارند که این سود نقدی به آنها اختصاص داده شود.
حاجیوند گفت: اطمینان زمانی حاصل میشود که من بدانم پولم در جای درست خرج میشود و یک خیری را به استانم، به کشورم میدهد. در نتیجه، قطعاً خیلی از افراد از سودشان میگذرند. ولی اگر نتوانیم این اعتماد را جلب کنیم، اگر شفافسازی درستی نداشته باشیم، شاید یکی از گزینهها همین باشد که سود سهام عدالت را سالیانه به مردم بدهیم و خودشان خرج روزانهشان کنند و یا سرمایهگذاریهای خرد انجام دهند.
کار کارشناسی و نظارت بر پروژهها و اطلاعرسانی خوب بسیار مهم است و این که نتیجه مثبت آن پروژهها انعکاس داده شود که مردم برای سالهای آینده بگویند که جدای از اینکه سود سهام عدالت را نمیخواهند از طریق بورس اوراق و هر چیزی که هست روی پروژهها سرمایهگذاری میکنند.