عبدالجبار کاکایی، شاعر برجسته ایرانی و از رزمندگان جنگ تحمیلی، در گفتوگویی با علی صیا، از تجربهها و دیدگاههای خود درباره تأثیرات جنگ بر رزمندگان و جامعه سخن گفت.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، او با انتقاد از تصویرسازیهای برخی آثار سینمایی درباره جنگ، اظهار داشت: «بچههایی که از جنگ برگشتند، ۸ سال در جنگ بودند. اسلحه را از آنها گرفتند، اما خشونت را نه. این افراد بعدها امرای ما شدند، استاندار و فرماندار شدند. اینها مخالف ندارند، فقط دشمن دارند!»
کاکایی در این گفتوگو به اختلاف نظر خود با مسعود دهنمکی، کارگردان فیلم «اخراجیها»، اشاره کرد و گفت: «به دهنمکی گفتم بچههای جنگ آنهایی نبودند که در اخراجیها نشان دادی. یک شب تلفنی با هم بحثمان شد.»
کار روانی لازم بود
او همچنین از حمایت ابراهیم حاتمیکیا، کارگردان مطرح، در ماجرای سیلی خوردن پسرش از پلبس ور ماجراهای سال ۱۳۸۸سخن گفت و افزود: «حاتمیکیا زنگ زد و پرسید چرا اینطور شد.یک بار هم در جشنواره فیلم به او گفتم در جهان برای سربازانی که از جنگهای طولانی برمیگردند، کار روانی انجام میدهند، اما شما از اینها قهرمان ساختید.»
کاکایی در بخشی از نامهای که در سال ۱۳۸۸ خطاب به پسر منتشر کرده بود، با تأثر بیان کرده بود: «امروز کنار من بودی و بیگناه سیلی خوردی از کسی که لباس خاکستری مرا پوشیده بود... کاش پس از جنگ آن لباس را سوزانده بودم تا تنپوش بلایی چنین نمیشد.»
کاکایی در این گفتوگو با اشاره به نقش پرویز پرستویی در فیلم «آژانس شیشهای»، به تفاوت میان حقطلبی ظاهری و تواضع واقعی تأکید کرد و از تأثیرات روانی جنگ بر رزمندگان و لزوم توجه به این موضوع سخن گفت.