متهمان پرونده قتل هولناک راننده تاکسی اینترنتی، جزئیات تکان‌دهنده‌ای از این جنایت را توضیح دادند.
به گزارش تابناک به نقل از اعتمادآنلاین، متهمان بعد از اینکه مقتول را کاردآجین و زیر چرخ ماشین له کردند با ماشین سرقتی فرار کردند.
یک سال قبل جسم نیمه‌جان مردی به نام حسین به بیمارستان منتقل شد. شخصی که او را به بیمارستان رسانده بود، گفت، همسر حسین با او تماس گرفته و درخواست کمک کرده است.
تحقیقات پلیس نشان داد تماس اولیه از سوی یک زن مسن گرفته شده است. این زن گفت: «آخر شب بود که در خانه من خیلی محکم کوبیده شد. جلوی در رفتم و متوجه شدم مردی خونین روی زمین افتاده است. او گفت با همسرش تماس بگیرم. شماره را داد و من تماس گرفتم. چند دقیقه بعد فردی آمد و حسین را به بیمارستان برد.»
حسین در بیمارستان قبل از اینکه مورد جراحی قرار بگیرد به پلیس گفت: «من راننده تاکسی اینترنتی هستم. مسافر گرفتم. آنها دو زن و یک مرد بودند. وقتی به مقصد رسیدیم، با چاقو به من حمله کردند و بعد مرا زیر گرفتند و ماشین را دزدید.»
ساعاتی بعد حسین زیر عمل جراحی جان باخت و پزشکی قانونی اعلام کرد علت فوت جراحت شدید قلب و پارگی ریه است. یک روز بعد از فوت حسین، ماشین او پیدا شد.
پلیس در ادامه شماره تلفنی را که با آن درخواست تاکسی شده و حسین قبول کرده بود، به دست آورد. تحقیقات نشان داد تلفن متعلق به یک زن است. او گفت پسرش با شماره او درخواست اسنپ کرده است. پلیس فهمید پسر این زن از متهمان فراری است.
در نهایت، با ردیابی‌های انجام‌شده، دو زن و مردی که حسین آنها را سوار کرده بود، بازداشت شدند.
با تکمیل تحقیقات و صدور کیفرخواست، پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۳ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای جلسه، پدر مقتول از طرف خودش و دو فرزند خردسال مقتول درخواست قصاص کرد.
سپس همسر مقتول شکایت خود را مطرح کرد و گفت: «زنی با من تماس گرفت و گفت شوهرم زخمی شده است. من از یکی از اقوام که در آن نزدیکی بود خواستم زودتر خودش را برساند. وقتی من رسیدم، شوهرم در بیمارستان بود. دستش آنقدر چاقو خورده بود که مثل گوشت چرخ‌کرده شده بود. شکمش پاره‌پاره بود. آنقدر او را زده بودند که قدرت حرکت نداشت. شوهرم یک ماشین بیشتر نداشت و با همان ماشین خرجی زندگی را درمی‌آورد. این متهمان کاری کردند که مادر شوهرم چند ماه بعد از مرگ شوهرم دق کرد و فوت شد. اینها باید قصاص شوند.»
در ادامه، متهم ردیف اول به نام دانیال در جایگاه قرار گرفت. او گفت: «من اتهام را قبول ندارم. شهلا او را با چاقو زد. من با حسین به دلیل اینکه مقابل لوکیشن مقصد توقف نکرده بود، درگیر شدم. درگیری بالا گرفت. شهلا و شیدا از ماشین پیاده شده بودند. شهلا با چاقو حسین را زد. وقتی حسین از ماشین بیرون افتاد، من پشت فرمان نشستم اما اصلاً متوجه نشدم که از روی حسین رد شدم. همه چیز اتفاقی بود.»
در این هنگام قاضی گفت: «دست راست مقتول آسیب دیده. در حالی که مدعی هستی مقتول پشت فرمان بوده و شیدا هم خارج از ماشین به او ضربه زده. چطور ممکن است در این شرایط دست راست آسیب ببیند؟»
متهم گفت: «من بر اساس گفته‌های خود شهلا گفتم، او ضربه زده و خودم چیزی ندیدیم.»
در ادامه شیدا، دیگر متهم، در جایگاه قرار گرفت. او گفت: «من و شهلا نقشی در ماجرا نداشتیم. دانیال گفت بیایید برویم سگی که قولش را دادم به شما بدهم. ما به همین دلیل سوار ماشین شدیم. او در محل با راننده دعوا کرد. می‌گفت جایی که لوکیشن بوده نگه نداشته است. وقتی دعوا بالا گرفت، ما ترسیدیم و پیاده شدیم. به آن‌طرف جاده رفتیم تا ماشین بگیریم و برویم اما ماشین پیدا نشد. بعد دانیال با ماشین مقتول دور زد و ما را سوار کرد.»
متهم گفت: «آنقدر ترسیده بودیم که اصلاً نمی‌دانستیم چه اتفاقی در حال رخ دادن است.»
در این هنگام قاضی گفت: «تو دختر نوجوانی هستی. چرا با شهلا که همسن مادر توست، دوست هستی؟»
متهم گفت: «اتفاقاً او دوست مادرم بود. چون زن خوش‌ذوقی بود، با او راحت بودم و دوست شدم.»
سپس وکیل شهلا در جایگاه قرار گرفت. با توجه به اینکه این زن با وثیقه آزاد بود و در دادگاه حاضر نشده بود، وکیلش درخواست تبرئه او را کرد و گفت: «موکل من در جریان نقشه دانیال نبوده و در سرقت نقشی نداشته است.»
در پایان، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.
English (US) ·