نماینده بهارستان و رباط کریم در حلقه‌های بسته سیاسی

به گزارش تابناک، مهرداد شهبازی، در یادداشتی نوشت:

انتظار عمومی از نماینده‌ای که با سابقه و تجربه‌ای قابل توجه در سطح ملی و عرصه سیاست خارجی شناخته می‌شود، این است که با اتکا به همین پشتوانه‌ها بتواند برای حوزه انتخابیه خود گشایش ایجاد کند. شهرستان‌های بهارستان، رباط‌کریم و پرند سال‌هاست با انبوهی از مشکلات زیرساختی، اجتماعی و فرهنگی دست به گریبانند و طبیعی بود که با حضور چهره‌ای شناخته‌شده در مجلس، مردم امید تازه‌ای برای عبور از این بن‌بست‌ها داشته باشند.
اما آنچه امروز مشاهده می‌شود، فاصله‌ای معنادار با این انتظارات است. به جای آنکه نماینده، محور همگرایی ظرفیت‌ها و ابتکارات توسعه‌ای باشد، در حلقه‌ای محدود از افراد محصور شده که نه‌تنها در گذشته از سوی افکار عمومی کنار گذاشته شده‌اند، بلکه کارنامه قابل دفاعی هم در مدیریت شهری از خود برجای نگذاشته‌اند.

نماینده مجلس در چنین شهرستانی، بیش از هر چیز باید بازوی توانمند نماینده عالی دولت در شهرستان باشد؛ کسی که با قدرت چانه‌زنی در سطح کلان کشور بتواند مسیر تخصیص اعتبارات، جذب پروژه‌ها و تسهیل توسعه را هموار کند. خروج از این مسیر، چیزی جز خسران برای مردم و فرصت‌سوزی تاریخی برای شهرستان نخواهد بود.

دفتر نماینده باید کانون پیگیری مسائل کلان شهرستان باشد؛ نه بازتولید ستادهای انتخاباتی. مردم این حوزه انتخابیه، در پای صندوق‌های رأی، به امید گره‌گشایی از مشکلات اقتصادی، عمرانی، بهداشتی و فرهنگی پای کار آمدند، نه برای آنکه شاهد سهم‌خواهی‌های پنهان و آشکار گروه‌هایی باشند که در پی بازگشت به قدرت در شوراها و مدیریت‌های شهری‌اند.

تجربه‌های اخیر هم نشان داده است که وقتی سیاست‌ورزی در خدمت توسعه قرار نگیرد، بیشتر به یک نمایش تبلیغاتی می‌ماند. نمونه عینی آن، سفر اخیر وزیر میراث فرهنگی به شهرستان است؛ سفری که می‌توانست فرصت طلایی برای معرفی ظرفیت‌های تاریخی و گردشگری باشد، اما اقدام‌های غیررسمی و نصب بنرهای خارج از هماهنگی، مسیر اصلی آن را منحرف کرد و نشان داد که حلقه‌های بسته سیاسی چگونه می‌توانند مسیر خدمت به مردم را سد کنند. همانند ضرب‌المثل قدیمی که می‌گوید: «با شیطان ارزن کاشته»؛ حاصلش نه برکت است و نه سود، بلکه تنها اتلاف وقت و انرژی است.

نماینده محترم باید بداند که این وضعیت بیش و پیش از هر چیز، سرمایه اجتماعی خود او را هدف گرفته است. فرصت نمایندگی محدود است و تاریخ سیاسی هیچ‌کس به اندازه مردم عمر ندارد. امروز مردم چشم‌انتظار اقدام‌های ملموس در حوزه حمل‌ونقل، بهداشت و درمان، اشتغال و فرهنگ هستند. فردا اما ممکن است این فرصت ازدست‌رفته، نه‌تنها به نام شهرستان که به پای کارنامه شخصی ایشان نوشته شود.

سیاست، عرصه گذراست؛ آنچه می‌ماند، قضاوت افکار عمومی است.