باشگاه خبرنگاران جوان؛ فاطمه کربلایی - محمد حسین امید، رئیس دانشگاه تهران اعلام کرد: «تمام پردیسهای دانشگاه جمعآوری میشوند، اما پردیس ارس و کیش همچنان به فعالیت خود ادامه خواهند داد.»
او با اشاره به مهاجرت اعضای جامعه دانشگاهی گفت: «مهاجرت را به طور کامل رد نمیکنیم، زیرا دانشآموختگان میتوانند با شرکتهای بزرگ در رفتوآمد باشند، اما این مهاجرت باید حسابشده باشد. اگر ظرفیت شغلی در کشور فراهم شود، بسیاری ترجیح میدهند در داخل بمانند.»
وی درباره همکاریهای بینالمللی دانشگاه تهران اظهار کرد: «روز گذشته، ۲۰ مرداد ۱۴۰۴، با سه دانشگاه تفاهمنامه امضا کردیم؛ دو دانشگاه از چین و یک دانشگاه از ارمنستان. همچنین با دانشگاههای روسیه و کشورهای همجوار همکاری داریم. قراردادهایی با دانشگاههای اروپایی داریم که همچنان پابرجاست و ادامه خواهد یافت، اما قرارداد با دانشگاههای کشورهای شرقی مانند چین، ژاپن، کره و هند هنوز عملیاتی نشده و در دستور کار است.»
امید تصریح کرد: «برخی رشتهها دیگر کارایی ندارند و با بررسی معاونت آموزشی، این رشتهها حذف یا محدود میشوند.»
او همچنین گفت: «تشکلهای دانشجویی بهطور جدی حمایت میشوند و به توسعه همه آنها علاقهمندیم، اما این تشکلها باید در شورای فرهنگی برنامه ارائه دهند.»
رئیس دانشگاه تهران در ادامه به چالشهای مالی اشاره کرد و گفت: «هزینهای که برای دانشجویان نوبت دوم پرداخت میکنیم، یکونیم تا دو برابر شهریه دریافتی است. برای هر تخت خوابگاهی سالانه هشت میلیون تومان هزینه میشود، اما تنها ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان از دانشجو دریافت میکنیم. در هر وعده غذایی نیز حداقل ۱۰۰ هزار تومان یارانه به دانشجویان اختصاص میدهیم.»
به گفته وی: «سه راهکار برای حل مشکل بودجه دانشجویی وجود دارد؛ حذف کامل تسهیلات که به هیچ عنوان ممکن نیست، افزایش شهریه تا حد پوشش هزینهها که عملی نیست، و محدود کردن پذیرش که حتما اجرا خواهد شد. در این صورت، دانشجویان به جای انتخاب نوبت دوم دانشگاه تهران، میتوانند به عنوان دانشجوی روزانه در دانشگاههای دیگر پذیرفته شوند.»
امید با بیان اینکه «صفر و یک کردن بحث تحریم درست نیست» اظهار کرد: «در حوزه آب، تحریمها تأثیر مستقیمی نداشتهاند، هرچند ممکن است از نظر اقتصادی بهطور غیرمستقیم اثر گذاشته باشند. به عنوان فردی که تخصصم آب است، میگویم مشکل اصلی به اشتباهات گذشته و حکمرانی ناصحیح داخلی برمیگردد.» او افزود: «در حوزههای دیگر، تحریمها اثر جدی داشتهاند. در گذشته میتوانستیم درصد قابل توجهی از اعضای هیئت علمی و دانشجویان را برای فرصتهای مطالعاتی ششماهه یا یکساله به خارج اعزام کنیم، اما امروز این امکان بسیار محدود شده است.»