براساس آنچه رسانه رسمی باشگاه پرسپولیس اعلام کرده، به نظر میرسد این تیم قصد ندارد در ورزشگاه تختی از حریفان خود میزبانی کند.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، اگر اتفاق خاصی رخ نداده بود و رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان تجاوز نکرده بود، قرار بود لیگبرتر دوره بیستوپنجم طبق اعلام مسئولان از ۱۴ مرداد آغاز شود. اما جنگ ۱۲ روزه و تعطیلی تمرینات تیمها باعث تعویق این مهم شد و براساس آنچه گفته شده، ۲۷ مردادماه رقابتها شروع میشود.
ورزشگاه آزادی در دسترس نیست
نکته حائز اهمیت اینکه تعویق در آغاز لیگ برتر سبب تعویق در کشمکشها و حواشی شد، اما این موضوع چیزی نیست که در فوتبالمان از بین برود. در واقع دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد و گرچه با تأخیر، اما جنجالها شروع خواهد شد و نشانههایی از آن امروز نمایان شد. ماجرا از این قرار است که داود رفعتی، دبیر کارگروه استانداردسازی ورزشگاهها گفت: «ورزشگاه آزادی را در شروع لیگ نخواهیم داشت و هر زمانی که آماده شود بازیهای مهم استقلال و پرسپولیس در آزادی برگزار میشود.» او در بخش دیگری از صحبتهایش تأکید کرد که ورزشگاه تختی میزبان سرخابیهای پایتخت خواهد بود. موضوعی که با واکنش سریع باشگاه پرسپولیس مواجه شد.
مخالفت فوری پرسپولیس با حضور در تختی
رسانه رسمی باشگاه پرسپولیس پس از اظهارات داود رفعتی توضیحاتی را ارائه داد و با کوچ دوباره از آزادی مخالفت کرد: «با توجه به وارد شدن پارهای شبهات، به اطلاع هواداران عزیز و افکار عمومی میرساند، باشگاه پرسپولیس به استناد اسناد رسمی و نامه ارسالی، ورزشگاه آزادی را بهعنوان ورزشگاه نخست و اصلی خود برای برگزاری بازیهای خانگی به سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال معرفی کرده است. ورزشگاه شهدای شهر قدس نیز بهعنوان ورزشگاه دوم معرفی شده است. باشگاه پرسپولیس درخواست برگزاری مسابقات خانگی خود در ورزشگاه آزادی را با هر میزان از ظرفیت سکوها که امکانپذیر باشد، اعلام میدارد. در این ارتباط ضمن قدردانی از زحمات و ارج نهادن به تلاشهایی که برای بازسازی این ورزشگاه در حال انجام است، امیدواریم هر چه سریعتر شرایط برای این امر مهیا شود، به ویژه که این امر یک خواسته عمومی از سوی جامعه است.»
سردرگمی مسئولان وعدههای دنیامالی
ماجرای بازسازی ورزشگاه آزادی به یکی از چالشهای اساسی فوتبال ایران و البته مسئولان از جمله وزیر ورزش تبدیل شده است. ورزشگاه ملی فوتبال ایران که پیشتر بازسازی و مرمت جزئی و حداقلی را تجربه کرده بود، از بهار سال ۱۴۰۳ وارد فاز جدی و اساسی شد. همان ابتدا برآوردها برای مرمت آزادی تا شهریورماه بود و اعلام میشد ورزشگاه آزادی تا شروع لیگ بیستوچهارم آماده میشود و کمی بعدتر اعلام شد شاید چند هفته نخست لیگ استقلال و پرسپولیس مجبور باشند بیرون از آزادی بازیهای خود را انجام دهند. با این حال این وعده عملی نشد و سرخابیها در مسابقات داخلی و حتی آسیایی، خانه به دوشی را پشت سر گذاشتند. از اراک تا قزوین و قلعه حسنخان! هرچند وقتی احمد دنیامالی از ۳۱ مردادماه به عنوان وزیر ورزش و جوانان انتخاب شد، دستورات جدی و اکید داد تا بازسازی ورزشگاه آزادی سرعت بگیرد. هرچند بازهم سرخابیها نتوانستند آنطور که میخواهند میزبانی دیدارهای خانگی را برعهده داشته باشند. از همان مقطع، وعدهها و تاریخهای مختلفی برای اتمام بازسازی ورزشگاه آزادی عنوان شد.
اولین وعده جدی دنیامالی که پوچ شد
احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان ۱۸ مهر ۱۴۰۳ نیز در حاشیه جلسه هیأت دولت در جمع خبرنگاران تاکید کرد: «ورزشگاههای ایران برای میزبانی مسابقات بینالمللی در سطح مناسبی قرار دارند و به زودی و تا آخر پاییز، ورزشگاه آزادی به مدار بهره برداری خواهد رسید.» با این حال بازگشایی ورزشگاه آزادی بازهم به پایان پاییز نرسید و هرچند با دو تیم منتخب ۹۸ و پیشکسوتان سرخابی در تاریخ ۱۰ دیماه به صورت نمادین به مصاف هم رفتند، با این حال مشخص شد ورزشگاه هنوز ایرادهای اساسی دارد و نمیتواند میزبان بازیها باشد. در نهایت اول بهمنماه ورزشگاه به صورت رسمی با دیدار استقلال و شمس آذر وارد چرخه مسابقات شد؛ هرچند با ظرفیت محدود و فقط با ترمیم سکوهای غربی و تونلها که مشخصاً بازسازی سه ضلع شرقی، شمالی و جنوبی باقی ماند. سه ضلعی که قرار بود همزمان با برگزاری مسابقات، کار بازسازی آنها انجام شود تا ورزشگاه آزادی هرچه زودتر تکمیل شود.
پوچی به جای پوچ دیگر
سید محمدعلی ثابت قدم رئیس شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی وزارت ورزش و جوانان، اسفند ماه ۱۴۰۳ در مورد بازسازی نهایی ورزشگاه آزادی گفت: «ورزشگاه در ضلع غربی حدود ۳۰ درصد بازسازی را شامل میشود که در حال انجام است، اما بازسازی کامل امیدواریم تا پایان فصل جاری لیگ برتر فوتبال و تا شروع دوباره لیگ آینده به اتمام برسد.» براین اساس، انتظار میرفت ورزشگاه آزادی در همین روزها آماده بهرهبرداری کامل باشد و دو تیم استقلال و پرسپولیس دیگر با مشکلی از این حیث مواجه نباشند، اما احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان ۶ تیرماه بود که آب پاکی را روی دست هر دو باشگاه بزرگ پایتخت و میلیونها هوادار فوتبال ریخت تا این وعده هم مانند وعدههای قبلی پوچ از آب درآید.
وعدههای دور و یک دنیا ناامیدی
احمد دنیامالی در مورد بازسازی ورزشگاه آزادی گفت: «آن چیزی که پیشبینی شده بود، قرار بود این ورزشگاه کلاً تعطیل شود. وقتی که قرار شد تعطیل شود، پیشبینیهایی میشد که ما در پایتخت تیمهای بزرگی داریم و یک استادیومهایی را داشته باشیم که این ظرفیت و گنجایش را داشته باشد. ما تصمیم گرفتیم هم مسابقات ملی و دیدارهای پرسپولیس و استقلال را داشته باشیم و هم بازسازی را انجام بدهیم. در این راه تا الان موفق بودهایم. آن چیزی که قبلاً طرح کردیم، پایان بازسازی برای اواخر ۱۴۰۵ است، اما تلاش میکنیم که بتوانیم سرعتمان را بالا ببریم. اگر میخواستیم بسازیم، شاید راحتتر بود. آن تاریخی که اعلام شده بود، بر این مبنا بود که از آن استفاده نشود. ما الان هم استفاده میکنیم و هم دنبالش هستیم که تا آن زمان به اتمام برسانیم.»
حسرتی که دو فصل دیگر ادامه دارد
اکنون که بیش از یک سال از آغاز بازسازی ورزشگاه آزادی گذشته، آنچه باقی مانده نه ورزشگاهی نوسازیشده است، نه حتی زمانبندیای که بشود به آن تکیه کرد؛ تنها چیزی که انباشته شده، مجموعهای از وعدههایی است که هر بار، با وعدهای جدید جایگزین شدهاند. حالا که لیگ بیستوپنجم هم با تأخیر شروع میشود، انتظار میرفت حداقل تکلیف میزبانی سرخابیها مشخص شود؛ اما وقتی وزیر ورزش با خونسردی از سال ۱۴۰۵ بهعنوان زمان پایان بازسازی صحبت میکند، یعنی باید لااقل دو فصل دیگر هم کوچ اجباری پرسپولیس و استقلال را به شهرهای اطراف تهران تماشا کرد. آن هم در شرایطی که ساخت کامل این مجموعه ورزشی [نه فقط ورزشگاه فوتبال] ۱۸ ماه زمان برد و حالا بازسازی یک استادیوم فوتبالش، تبدیل به چالشی بزرگ شده است.