چرا روسیه، آلاسکا را به آمریکا فروخت؟

به گزارش تابناک به نقل از خبرفوری؛ در سال ۱۷۲۵، تزار پیتر کبیر، دریانورد دانمارکی ویتوس برینگ را برای کاوش سواحل آلاسکا اعزام کرد. این منطقه به دلیل منابع طبیعی غنی، به‌ویژه پوست سمور دریایی و جمعیت اندک بومی، برای روسیه جذاب بود. در سال ۱۷۹۹، امپراتور پاول اول به شرکت «روس ـ آمریکایی» انحصار حکومتی در آلاسکا اعطا کرد. این شرکت دولتی شهرک‌هایی مانند سیتکا را تأسیس کرد که پس از غلبه بر قبیله بومی تیلینگت در سال ۱۸۰۴، به پایتخت استعماری تبدیل شد.

چالش‌های استعماری روسیه

با وجود این جاه‌طلبی‌ها، روسیه با موانع متعددی در آلاسکا مواجه شد. فاصله زیاد از پایتخت وقت سن‌پترزبورگ، آب‌وهوای سخت، کمبود منابع و رقابت فزاینده با کاوشگران آمریکایی، حفظ این مستعمره را دشوار کرد. در اوایل قرن نوزدهم، با گسترش آمریکا به سمت غرب، معامله‌گران آمریکایی به‌طور مستقیم با روس‌ها رقابت می‌کردند و روسیه منابع کافی برای حمایت از شهرک‌های بزرگ یا حضور نظامی در سواحل اقیانوس آرام نداشت.

شکست در جنگ کریمه

جنگ کریمه (۱۸۵۳-۱۸۵۶) نقطه عطفی در تصمیم روسیه برای فروش آلاسکا بود. این جنگ زمانی آغاز شد که روسیه به مناطق مولداوی و والاچیا (رومانی امروزی) تحت کنترل امپراتوری عثمانی حمله کرد. بریتانیا و فرانسه، نگران گسترش نفوذ روسیه در مسیر‌های تجاری خود، با عثمانی متحد شدند. جنگ عمدتاً در شبه‌جزیره کریمه متمرکز بود و پس از سه سال، روسیه با شکست تحقیرآمیزی مواجه شد. طبق محاسبات انجام شده روسیه معادل ۱۶۰ میلیون پوند در این جنگ هزینه کرد.

بازنگری اولویت‌های استعماری

شکست در جنگ کریمه، روسیه را وادار کرد تا در اولویت‌های استعماری خود را بازنگری کند. آلاسکا که به دلیل شکار بی‌رویه دیگر سودآور نبود و در نزدیکی کانادا (تحت کنترل بریتانیا) قرار داشت، به یک مسئولیت استراتژیک تبدیل شده بود. تزار الکساندر دوم تصمیم گرفت که فروش آلاسکا نه‌تنها منابع مالی مورد نیاز را تأمین می‌کند، بلکه از تصرف آن توسط بریتانیا در جنگ‌های احتمالی آینده جلوگیری خواهد کرد.

آمریکا، آلاسکا را می‌خرد

پس از پایان جنگ داخلی آمریکا در سال ۱۸۶۵، ویلیام سوارد، وزیر امور خارجه ایالات متحده، پیشنهاد دیرینه روسیه برای فروش آلاسکا را پذیرفت. در ۳۰ مارس ۱۸۶۷، ایالات متحده با پرداخت ۷.۲ میلیون دلار، تقریباً ۱.۵ میلیون کیلومتر مربع از این سرزمین را به ازای کمتر از ۲ سنت برای هر هکتار خریداری کرد. این معامله دسترسی آمریکا به حاشیه شمالی اقیانوس آرام را تضمین کرد.

انتقادات اولیه در آمریکا

این خرید در ابتدا با انتقادات شدیدی مواجه شد و بسیاری آن را «حماقت» نامیدند. روزنامه نیویورک دیلی تریبون در آوریل ۱۸۶۷ نوشت: «ما تنها مالکیت اسمی بیابان‌های یخی غیرقابل عبور، جنگل‌های کوچک و... سیتکا و جزایر پرنس آو ولز را به دست می‌آوریم. بقیه سرزمین بایر است.»، اما کشف طلا در کلوندایک در سال ۱۸۹۶ نظر منتقدان را تغییر داد و ارزش استراتژیک آلاسکا را نشان داد.

نفت جای طلا

در اوایل قرن بیستم، اقتصاد آلاسکا از وابستگی به طلا فاصله گرفت. ماهیگیری تجاری، به‌ویژه برای ماهی سالمون و هالیبوت، به صنعتی بزرگ تبدیل شد و استخراج مس در مناطقی مانند کنکات رونق گرفت. در طول جنگ جهانی دوم، ساخت پایگاه‌های نظامی باعث بهبود زیرساخت‌ها و افزایش جمعیت شد. کشف ذخایر عظیم نفت در خلیج پرودهو در سال ۱۹۶۸، اقتصاد آلاسکا را متحول کرد. درآمد‌های نفتی به ستون اصلی اقتصاد این ایالت تبدیل شد و صندوق دائمی آلاسکا را تأمین کرد. این صندوق از طریق سود سهام، اوراق قرضه و املاک، سود سالانه‌ای به ساکنان آلاسکا پرداخت می‌کند و این ایالت را از مالیات بر درآمد ایالتی یا مالیات فروش معاف کرده است.