به گزارش تابناک، پژوهشی که به تازگی در مجله علمی «Nano Letters» منتشر شده است نشان میدهد که این نوآوری فراتر از خواندن حالات چهره (facial expressions) است و شامل تجزیه و تحلیل جامع سیگنالهای فیزیولوژیکی توام با وضعیت روانی نیز میشود.
نوآوری پشتیبانی شده با هوش مصنوعی
این دستگاه از فویلهای فلزی انعطافپذیر و کشسان ساخته شده از طلا و پلاتین، به علاوه لایههایی از پلیمرهای هوشمند درست شده است. این مواد به گونهای طراحی شدهاند که از تداخل حسگرهای مختلف جلوگیری کرده و امکان اندازهگیری دقیق و مستقل هر سیگنال را فراهم میکند.
هوانیو چنگ: بیان بصری میتواند برای مدلهای هوش مصنوعی فریبنده باشد؛ اما دادههای بیولوژیکی ترکیبی دروغ نمیگویند و دقت مدل را در تشخیص احساسات انسانی افزایش میدهند.
این دستگاه شبیه چسب زخمی است که به پوست میچسبد؛ بنابراین میتوان آن را روی صورت، بازو یا پیشانی قرار داد. این دستگاه با برنامههای تلفن همراه و پلتفرمهای رایانش ابری (cloud computing platforms) ادغام میشود و آن را به ابزاری ایدهآل برای نظارت از راه دور خدمات پزشکی تبدیل میکند.
هوانیو چنگ، استاد علوم و مهندسی مکانیک دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا و رهبر این تیم تحقیقاتی، در رسانهای گفت: «بیان بصری میتواند برای مدلهای هوش مصنوعی فریبنده باشد؛ اما دادههای بیولوژیکی ترکیبی دروغ نمیگویند و دقت مدل را در تشخیص احساسات انسانی افزایش میدهند». بنابراین، جمعآوری همزمان این دادهها، تصویر واضحتری از احساسات واقعی ارائه میدهد و امکانات شگفتانگیزی را برای حمایت از سلامت روان و انجام مداخله زودهنگام فراهم میکند.
شبیه سازی احساسات
در این پژوهش، دادههای واقعی هشت داوطلب به یک مدل هوش مصنوعی که به طور خاص از سوی پژوهشگران برای تشخیص احساسات طراحی شده بود، داده شد. داوطلبان شش حالت متداول چهره: شادی، تعجب، ترس، غم، خشم و انزجار را ۱۰۰ بار (برای هر حالت) شبیهسازی کردند. به این ترتیب دادههای مختلف جمعآوریشده از سوی دستگاه به دادههای آموزشی مدل هوش مصنوعی طراحی شده تبدیل شد.
پس از آموزش مدل هوش مصنوعی، تیم پژوهش داوطلبان جدیدی را استخدام کرد و آنها را در معرض ویدیوهایی قرار داد تا احساسات آنها را این بار به صورت واقعی برانگیزد. به عنوان مثال صحنههای تکاندهنده، ترسناک یا منزجرکننده برایشان نمایش دادند.
دستگاه از این آزمایش سربلند بیرون آمد و توانست با دقت بالایی میان احساسات جعلی و واقعی تمایز قائل شود. به این ترتیب که توانست ۹۶ درصد از احساسات جعلی را در مقایسه ۸۹ درصد از احساسات واقعی تشخیص دهد.
کاربرد پزشکی
پژوهشگران امیدوارند که این فناوری، پس از گرفتن تاییده در پی آزمایشهای بیشتر، دریچهای به سوی کاربردهای پزشکی و روانشناختی در آینده بگشاید. به این ترتیب که بتوان از آن در مراقبتهای روانپزشکی از راه دور برای تشخیص زودهنگام افسردگی یا اضطراب و همچنین نظارت بر وضعیت روانی بیماران مبتلا به زوال عقل یا اوتیسم، به ویژه آنهایی که قادر به ابراز خود نیستند، استفاده کرد.
این فناوری همچنین میتواند در کلینیکهای دامپزشکی برای نظارت بر احساسات حیوانات پس از تطبیق فناوری با فیزیولوژی آنها مورد استفاده قرار گیرد.