۱۴۰ تا ۲۳۰ میلیون، حداقل قیمت آیفون ۱۷ در ایران/ با حقوق چند ماه کارمند و کارگر می‌توان جدیدترین گوشی اپل را خرید؟

اقتصاد۲۴- شرکت اپل در سپتامبر ۲۰۲۵ از جدیدترین پرچمدار خود، آیفون ۱۷، رونمایی کرد؛ محصولی که با طراحی به‌روز، پردازنده قدرتمند A۱۹، دوربین‌های پیشرفته و قابلیت‌های نرم‌افزاری نوآورانه، بار دیگر استاندارد‌های بازار جهانی موبایل را ارتقاء داد. این گوشی در چهار مدل استاندارد، ایر، پرو و پرو مکس عرضه شده و به‌سرعت در صدر فهرست محبوب‌ترین گوشی‌های هوشمند جهان قرار گرفت.

اما در ایران، جایی که بازار موبایل متاثر از نرخ ارز، تحریم‌ها و محدودیت‌های واردات است، عرضه گوشی‌های پرچمدار اپل همواره با چالش‌های خاص خود همراه بوده است. محبوبیت آیفون در شرایطی شکل گرفته که قیمت آن در ایران به مراتب بالاتر از میانگین جهانی است و خرید آن برای بخش بزرگی از جامعه، به آرزویی دور از دسترس تبدیل شده است.

قیمت جهانی آیفون و فرمول قیمت‌گذاری آن در ایران

قیمت پایه آیفون ۱۷ در بازار جهانی، بسته به مدل، از ۷۹۹ دلار برای نسخه استاندارد آغاز می‌شود و تا ۱۱۹۹ دلار برای مدل پرو مکس ادامه دارد. این قیمت‌ها در کشور‌های اروپایی و آمریکای شمالی با اندکی تفاوت عرضه می‌شوند و معمولا شامل مالیات‌های محلی هستند.

قیمت گوشی‌های آیفون در ایران به چندین عامل مهم بستگی دارد که باعث شده این کالا به عنوان یک کالای لوکس و گران‌قیمت شناخته شود. اولین و مهم‌ترین عامل، نرخ ارز است؛ با توجه به اینکه آیفون در آمریکا تولید و عرضه می‌شود و واردات آن به ایران غالبا با دلار انجام می‌شود، نوسانات نرخ ارز مستقیم بر قیمت تمام شده محصول در ایران تاثیرگذار است.

علاوه بر این، هزینه‌های واردات شامل مالیات‌ها، عوارض گمرکی و هزینه‌های حمل‌ونقل نیز به قیمت نهایی افزوده می‌شوند. محدودیت‌های واردات و مشکلات گمرکی، زمان انتظار و هزینه‌های پنهان دیگری را برای واردکنندگان به همراه دارد که نهایتا مصرف‌کننده باید آنها را پرداخت کند.

بیشتر بخوانید: پایین‌تر بودن قیمت گوشی در بازار ایران درمقایسه با چین و کره

در نبود واردات رسمی و نمایندگی معتبر، قیمت آیفون در ایران، با احتساب نرخ دلار که در لحظه نگارش این گزارش، ۱۰۱ هزار تومان است، قیمت پایه آیفون ۱۷ از حدود ۸۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان شروع و در مدل پرومکس نیز به ۱۲۱ میلیون تومان می‌رسد.

طبق آخرین تصمیمات گمرکی، حقوق ورودی گوشی‌های همراه در سال ۱۴۰۴ برای دستگاه‌های بین ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ یورو ۱۵ درصد و برای گوشی‌های بالای ۱۰۰۰ یورو ۳۰ درصد تعیین شده است. با این حساب قیمت پایه آیفون به علاوه هزینه گمرکی از ۹۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان آغاز و در مدل پرومکس به ۱۵۷ میلیون تومان می‌رسد. به این رقم باید هزینه رجیستری هم افزود که از آنجایی که وارد بازار نشده، به‌صورت دقیق نمی‌توان آن را محاسبه کرد، اما اگر با هزینه رجیستری آیفون ۱۶ محاسبه کنیم، از ۳۵ تا ۵۳ میلیون تومان (برای آیفون ۱۶ پرومکس یک ترابایت) به آن اضافه خواهد شد. همچنین فروشندگان هم حداقل با ۱۰ دردصد سود این محصول را به دست مصرف‌کننده می‌رسانند که باید آن را هم به مبلغ افزود. در مجموع جدا از مواردی مانند هزینه حمل و نقل، نوسانات نرخ ارز و هزینه‌های پنهان دیگر که به قیمت این گوشی پرچمدار اپل می‌افزاید، می‌توان گفت بنابر آنچه مشخص است، قیمت آیفون ۱۷ در حداقلی‌ترین حالت ممکن از ۱۴۰ میلیون و ۵۸۰ هزار تومان شروع و به ۲۳۰ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان افزایش پیدا می‌کند.

قدرت خرید مردم؛ فاصله‌ای عمیق با فناوری روز

بررسی قدرت خرید مردم در برابر قیمت آیفون ۱۷ نشان می‌دهد که این گوشی، حتی در مدل پایه، فاصله قابل‌توجهی با درآمد ماهانه اقشار حقوق‌بگیر دارد. با در نظر گرفتن قیمت حدود ۱۴۰ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان برای مدل استاندارد و ۲۳۰ میلیون تومان برای مدل پرو مکس، و مقایسه آن با حداقل حقوق کارگر که در سال جاری ۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان و کارمند که حدود ۱۲ میلیون تومان است، مشخص می‌شود که یک کارگر برای خرید مدل پایه باید ۱۳ ماه و برای مدل پرومکس بیش از ۲۲ ماه حقوق کامل خود را پس‌انداز کند. این عدد برای کارمندان به ترتیب ۱۱ و ۱۹ ماه است. این محاسبات در شرایطی انجام شده که فرد تمام حقوق خود را بدون هیچ هزینه‌ای پس‌انداز کند.

در شرایط واقعی، اگر فرد بتواند تنها ۳۰ درصد از حقوق خود را پس‌انداز کند، مدت‌زمان لازم برای خرید آیفون ۱۷ برای یک کارگر به ۳ سال و ۹ ماه و برای مدل پرو مکس به ۶ سال خواهد رسید. این مدت زمان برای یک کارمند به ترتیب به بیش از ۳ و ۵ سال می‌رسد. این در حالی ا‌ست که در کشور‌های توسعه‌یافته، قیمت آیفون معمولا معادل یک تا دو هفته حقوق متوسط است و خرید آن برای عموم مردم امکان‌پذیر است.

آیفون ۱۷، آینه‌ای از وضعیت اقتصادی و اجتماعی ایران است؛ کالایی که در بازار جهانی با استقبال روبه‌رو می‌شود، اما در ایران به کالایی خاص برای اقلیت و نماد شکاف طبقاتی تبدیل شده است.