افزایش زیان ۶۰۰ درصدی خفناور؛ سقوط آزاد یا فاجعه مدیریتی؟

به گزارش نبض بورس، با وجود رشد مقطعی در درآمد‌های عملیاتی، شرکت مهندسی صنعتی روان فن‌آور در آستانه مجمع عمومی، زیر سایه سنگین زیان‌های فزاینده، ضعف‌های مدیریتی و وابستگی‌های ساختاری قرار گرفته است. جهش ۶۰۰ درصدی زیان خالص در بهار ۱۴۰۴ نه‌تنها زنگ خطر را برای سهامداران به صدا درآورده، بلکه نشان‌دهنده بحران بهره‌وری و ناکارآمدی در کنترل هزینه‌هاست. حالا که «خفناور» زیر ذره‌بین بازار قرار گرفته، پرسش اساسی این است: آیا این شرکت توان عبور از تنگنای مالی و احیای اعتماد را خواهد داشت یا به نمونه‌ای دیگر از بنگاه‌های صنعتی گرفتار در تله رکود تبدیل می‌شود؟

شرکت مهندسی صنعتی روان فن آور برای روز پنجشنبه به تاریخ ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۴ سهامداران خود را برای نوبت دوم به مجمع عمومی عادی فراخوانده است. زیان خالص خفناور در بهار ۱۴۰۴ با سکانداری علی اصغر رضائی بالای ۶۰۰% افزایش یافت. این بار خمحور زیر ذره بین نبض بورس قرار خواهد گرفت.

درآمد عملیاتی ۳ ماهه خفناور، این سهام بازارپایه‌ای با ارزش بازار زیر ۲۰۰ میلیارد تومان، ۲۴% افزایش داشت و با افزایش بالاتر و معادل ۳۷% در بهای تمام شده، از سود ناخالص ۵۰۰ میلیون تومانی به زیان ناخالص رسید. زیان عملیاتی نیز از ۳۰۰ میلیون تومان به ۲ میلیارد تومان رسید.
 

خفناور در ۱۲ ماهه منتهی به پایان اسفند ۱۴۰۳، با رشد بیشتر درآمد‌های عملیاتی نسبت به بهای تمام شده، از زیان خالص ۲۱۸ میلیون تومانی در دوره مشابه قبل به ۲۲۳ میلیون تومان سود خالص رسید.

فروش ۴ ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۴، ۱۸ میلیارد تومان گزارش شد که نسبت به دوره مشابه قبل افت ۵% را تجربه کرد. 
 

شرکت مهندسی صنعتی روان فن‌آور با وجود تلاش‌های پراکنده برای افزایش درآمد عملیاتی و دستیابی به سودآوری، همچنان با چالش‌های جدی و ساختاری روبروست. رشد ناهمگون درآمد و هزینه‌ها در سه‌ماهه اول ۱۴۰۴ که منجر به زیان سنگین عملیاتی شده، نشان‌دهنده عدم توانایی مدیریت در کنترل هزینه‌ها و حفظ بهره‌وری تولید است. کاهش تولید و فروش، افت معیار‌های حاشیه سود، و وابستگی به بازار محدود داخلی و مشتریان خاص، خطر تمرکز بالا و ریسک عملیاتی را افزایش می‌دهد.

به‌رغم سودآوری اندک در پایان سال مالی گذشته، ادامه روند نزولی در فروش چهارماهه ابتدایی سال جدید، حاکی از عدم پایداری عملکرد مثبت شرکت است. نبود نوآوری در محصولات، ضعف در بازاریابی، و عدم نوسازی تجهیزات تولیدی شرکت را در برابر رقابت فزاینده داخلی و خارجی بسیار آسیب‌پذیر کرده است.

در مجموع، شرکت نیازمند تغییرات بنیادی در ساختار مدیریتی، تنوع‌بخشی به بازار و محصولات، و اجرای برنامه‌های بلندمدت تحقیق و توسعه است. در غیر این صورت، افزایش زیان، کاهش ارزش بازار، و بی‌اعتمادی سهامداران، چشم‌انداز آینده شرکت را با تهدید جدی مواجه می‌سازد.