زخم‌های پنهان نسل قرنطینه؛ کودکان هنوز تاوان کووید را می‌پردازند

به گزارش سرویس علم و فناوری تابناک، نسل کودکان پیش‌دبستانی و دبستانی که در دوران همه‌گیری کووید-۱۹، به ویژه در زمان تعطیلی مدارس و قرنطینه‌های شدید، به دنیا آمده یا رشد کرده‌اند، امروز با تأخیر‌های قابل توجهی در رشد مهارت‌های پایه‌ای مواجه‌اند. ربکا آندروود، معلم پیش‌دبستانی در کالیفرنیا، می‌گوید کودکانی که اکنون پنج تا شش سال دارند، نسبت به نسل قبل از کرونا بسیار محتاط‌ترند و در مهارت‌های حرکتی ساده مانند غلت زدن، دویدن یا بالا رفتن ضعف نشان می‌دهند. او این موضوع را به کمبود فرصت‌های بازی و تعامل اجتماعی در دوران نوزادی نسبت می‌دهد.

با شیوع ویروس کرونا در مارس ۲۰۲۰، مدارس در سراسر جهان به سرعت تعطیل شدند و بیش از ۲ میلیارد کودک مجبور شدند آموزش را به شکل آنلاین و در محیط خانه دنبال کنند. این محدودیت‌ها سبب شد کودکان از تجربه‌های متنوع بیرون از خانه مانند بازی در پارک، ورزش گروهی و تعامل با دیگران محروم شوند. بسیاری از جشن‌ها، فارغ‌التحصیلی‌ها و لحظات مهم اجتماعی را از دست دادند.

پژوهشی در بریتانیا به نام «نسل قرنطینه کووید» (BICYCLE) کودکان متولد شده بین مارس و ژوئن ۲۰۲۰ را با کودکان قبل و بعد از این دوره مقایسه می‌کند. نتایج اولیه نشان می‌دهد این کودکان دایره لغات محدودتری دارند و در مهارت‌های شناختی بالاتر ضعیف‌تر عمل می‌کنند. این پژوهشگران کمبود فرصت‌های تعامل اجتماعی در سال اول زندگی را دلیل اصلی این تأخیر‌ها می‌دانند؛ فرصتی که برای یادگیری ارتباطات کلامی و اجتماعی حیاتی است.

آمار جهانی نیز نشان می‌دهد دروس پایه مانند ریاضی و علوم در میان دانش‌آموزان کاهش چشمگیری داشته است. یک پژوهش جهانی از کاهش ۱۴ درصدی نمرات ریاضی خبر می‌دهد که برابر است با هفت ماه آموزش از دست رفته. دانش‌آموزان کم‌درآمد، مهاجران و کسانی که دسترسی کمی به فناوری داشتند، بیشترین آسیب را دیده‌اند. این کاهش سطح تحصیلی می‌تواند پیامد‌های اقتصادی و اجتماعی گسترده‌ای به همراه داشته باشد و بر درآمد مادام‌العمر این نسل تأثیر منفی بگذارد.

علاوه بر مشکلات آموزشی، انزوای اجتماعی باعث افزایش مشکلات سلامت روانی، اضطراب، افسردگی و رفتار‌های پرخاشگرانه در کودکان شده است. حتی پس از بازگشایی مدارس، برخی کودکان هنوز در سازگاری با محیط اجتماعی و تعامل با همسالان خود مشکل دارند. تجربه‌هایی مانند کلاس‌های موسیقی در برخی مدارس لغو شدند، زیرا کودکان به دلیل حساسیت زیاد به صدا‌ها قادر به حضور نبودند.

کارشناسان تأکید می‌کنند که این چالش‌ها نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و حمایت‌های ویژه است تا نسل جدید بتواند کمبود‌های دوران همه‌گیری را جبران کند. از جمله راهکارها، آموزش فردی و گروهی کوچک، تقویت مهارت‌های اجتماعی و توجه ویژه به سلامت روان کودکان است. با این حال، روند جبران آسیب‌ها کند و پرهزینه است و در صورت بی‌توجهی، مشکلات بلندمدت‌تری ممکن است ظهور کند.

در نهایت، معلمان و والدین امیدوارند نشانه‌هایی از بهبود در کودکان تازه وارد به مدرسه دیده شود؛ کودکانی که در مقایسه با نسل قبل از قرنطینه جسورتر و فعال‌ترند، اما چالش‌های توسعه اجتماعی و عاطفی هنوز به طور کامل حل نشده‌اند.