عبدولی: علیرضا جنگجوست؛ هر ۱۰ نفر تیم ملی می‌توانند طلا بگیرند/ امیدوارم دبیر ما را حلال کند!

نفر سوم المپیک معتقد است که کشتی فرنگی ایران در هر ۱۰ وزن قابلیت طلا گرفتن دارد، هم بچه‌ها خیلی خوبند و هم سطح کشتی جهان پایین آمده است.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، چشم خانواده عبدولی به زاگرب است، آنهایی که تا همین چند ماه قبل دل‌نگران چشم‌های علیرضا بودند. علیرضا از آن حادثه سخت و تلخ و روز‌های سیاه، سلامت بیرون آمد و حالا ملی‌پوش ۷۷ کیلوگرم ایران در جهانی پیش‌روست. هرچند در خانواده عبدولی کار و شغل اول همه پسر‌ها کشتی است، اما بعد از سعید هیچ‌کدام‌شان نتوانستند ملی‌پوش بزرگسالان شود و بعد از ناکامی سامان و کرامت در رسیدن به دوبنده تیم ملی، حالا علیرضا راه سعید را پیش گرفته است.

سعید عبدولی، قهرمان پیشین کشتی فرنگی جهان و عنوان‌دار المپیک، در گفت‌و‌گو با تابناک در مورد تیم حسن رنگرز در جهانی زاگرب و همچنین برادرش علیرضا صحبت کرد:

تابناک: در این جهانی باتوجه به شرایط تیمی ایران و البته شرایط سایر تیم‌ها، همه جا صحبت از احتمال بالای قهرمانی است. به صورت خاص، در مورد کشتی فرنگی شرایط را چقدر برای تحقق این امر در زاگرب مساعد می‌بینی؟

ماشاءالله تیم که خیلی قوی است و حرف ندارد. موضوع بعدی هم اینکه سطح کشتی دنیا پایین آمده، بچه‌های ما هم از قبل بهتر شده‌اند همین نویدبخش این است که امسال تیم بتواند در ۱۰ وزن، ۱۰ طلا بگیرد!

تابناک: ۱۰ طلا در ۱۰ وزن، این عملاً برای هر تیمی غیرممکن است!

از نظر من هر ۱۰ نفرشان می‌توانند طلا بگیرد، حالا بسته به شانس هر کدام‌شان است که روز مسابقه چطور باشند. مثلاً لوپز کوبایی نیست و حالا امین میرزازاده بهترین سنگین‌وزن دنیاست. علیرضا مُهمدی که در المپیک به نوویکوف بلغار باخت، چند ماه قبل با اختلاف بالا این حریف را شکست داد، یا هادی ساروی که حریف اصلی‌اش (آرتور الکسانیان) پیرمرد شده و توان ایستادن هم ندارد. علیرضا (عبدولی)، دانیال سهرابی و بقیه هم خیلی خوبند، همه‌شان ماشاءالله توان گرفتن طلا را دارند. غیر از کشتکار که هم جوان است و هم اولین تجربه بزرگسالانش هست، بقیه همه تجربه دارند.

تابناک: خود علیرضا (عبدولی)، پیام احمدی که به تازگی جای پویا دادمرز را گرفته، غلامرضا فرخی در ۸۲ کیلو، اینها همه تجربه اول بزرگسالان‌شان هست.

تجربه جهانی ندارند، اما تورنمنت بزرگسالان رفتند و یا اینکه علیرضا سال گذشته و پیام احمدی امسال قهرمان جوانان جهان شدند. فرخی هم تورنمنت رفته و تجربه خوبی در بزرگسالان دارد. الان کشتی دنیا در آن لِوِل نیست که مثلا در یک وزن ۷-۸ نفر در یک سطح باشند. سالی که من المپیک رفتم، رومن ولاسوف روس، کیم کره‌ای، آرسن جلفلکیان و... همه‌شان عنوان‌دار جهان بودند؛ مدال گرفتن در بین آنها واقعاً کار سختی بود. الان در کدام وزن چنین ترکیبی را می‌بینی؟ با دیدن کشتی‌گیران امروزی می‌گویم که خیلی از آنها مقابل کشتی‎‌گیران ایرانی زنگ تفریح شده‌اند.

تابناک: البته این جهانی غایبان نسبتاً زیادی هم دارد، مثل نوویکوف بلغار، شارشنبکوف و آکژول محموداف قرقیز و...

علیرضا کشتی‌گیری است که آکژول محموداف را برده بود؛ در آسیایی برد. به هرشکل می‌گویم امروز مدال گرفتن نسبت به قدیم آسان‌تر شده و از یک طرف هم همه جور امکانات برای تیم مهیاست، پاداش خوب، تقویت تیم قبل از اعزام، همه اینها امتیاز ویژه و روحیه‌بخش است. قبلاً جایزه طلای جهان ۴۰ میلیون تومان بود، الان خود فدراسیون فقط گفته سه میلیارد و ماهیانه ۱۰۰ میلیون تومان حقوق به طلایی تیم می‌دهد. برای ما ماهی دو میلیون حقوق در نظر گرفته بودند که یک ماه می‌دادند و دو ماه نمی‌دادند. الان قبل از اعزام هم به بچه‌ها پول می‌دهند. درود خدا به شرفش (علی دبیر) که برای انرژی دادن به بچه‌ها همه کار می‌کند.

تابناک: قبلاً ولی منتقد فدراسیون دبیر بودی.

ندانسته مصاحبه کردم، امیدوارم حاجی (دبیر) ما را حلال کند. نمی‌دانستم قرار است اینطور کشتی را گل و بلبل کند. کار‌هایی هم که با بچه‌ها می‌کند از روی لجبازی نیست، دلسوز آنهاست. دوست دارد همه‌شان نتیجه بگیرند. شما نگاه نکنید سعید عبدولی چه اعتقاداتی دارد، ببینید آورده‌اش برای کشتی چیست. آیا برای کشتی‌گیران امکاناتی آورده و یا شرایط خوبی مهیا کرده است یا نه.

تابناک: برسیم به برادرت، علیرضا. چه فاکتوری را در او می‌بینی که معتقدی می‌تواند سال اول ملی‌پوش شدنش آن هم در ۷۷ کیلوگرمی که واقعا سخت است، مدال بگیرد.

علیرضا همه‌اش نقطه مثبت است. همه چیزش امتیاز است مگر خدا نخواهد مدال بگیرد، وگرنه او خونسرد، نترس، خوش تکنیک و جنگجوست. همه فاکتور‌های قهرمانی را دارد، می‌ماند ذهنیت خودش که چقدر در اولین جهانی بزرگسالانش می‌تواند روی اعصاب و روح و روانش کنترل داشته باشد.

تابناک: داستان علیرضا شاید کمی متفاوت از سایر ملی‌پوشان اعزامی به زاگرب باشد. او سال قبل بعد از دومین طلای جهانی جوانانش، قرار بود به امید‌های جهان برود که آن حادثه پیش آمد و تا جایی که می‌دانم جراحی چشمی روی دید او تأثیر زیادی داشته؛ با وجود چنین شرایطی باز هم معتقدی او روی سکوست؟

خب یک مشکلی هست،  ولی علیرضا پهلوان است. خودش را با این قضیه کاملاً وفق داده و کنار آمده. کنترلش روی خودش بیشتر از قبل شده و به خودش ایمان دارد. به هرحال یکی از چشم‌های او بینایی‌اش بین ۱۵ تا ۲۰ درصد است. اگر توجه کنید و فیلم فینال آسیایی‌اش را ببینید، او از سمتی که چشمش آسیب دیده، کمر به حریف ازبکی می‌دهد، وگرنه ۶ دقیقه وا نداد و کم نیاورد.

تابناک: چرا فکر می‌کنی این قضیه در جهانی هم تکرار نمی‌شود؟

چون الان کاملاً به وضعیتش هوشیار است و خودش را تقویت کرده، ضمن اینکه آن زمان یک عملش هنوز مانده بود و بینایی‌اش در این حد نبود و خیلی تار می‌دید. شبکیه متصل نبود ولی الان ۱۵-۲۰ درصد بینایی دارد و چیزی که جلوی چشمش باشد را می‌بیند و تشخیص می‌دهد. ان‌شاءالله که مشکلی پیش نمی‌آید.

تابناک: حس برادرانه‌ات چه می‌گوید؟

اسمش رویش هست، حس برادرانه. فقط می‌خواهم بگیرد.

تابناک: نمی‌خواهم کلیشه‌ای و شعارزده در این‌باره حرف بزنیم، صادقانه بگو. تو هرچند همه خانواده‌ات کشتی‌گیر شدند، اما به هرحال همچنان سردمدار همه آنها تو هستی و هیچ‌کدام‌شان نتوانستند مدال بزرگسالان جهان و المپیک بگیرند. علیرضا، اما مسیر را تا اینجای کار خوب پیش رفته و دو طلای جوانان جهانش نشان داد می‎‌تواند جا پای تو بگذارد. نگران جایگاه خودت در خانواده نیستیی، یعنی اینکه علیرضا مثلاً از تو بزرگتر شود؟

فقط یک چیز می‌گویم، حاضرم هر اتفاقی برای من بیافتد و یا هر کار سختی را به دوشم بگذارند و من انجامش دهم، اما فقط علیرضا طلا بگیرد. یعنی هر سختی‌ای را به جان بخرم که علیرضا راحت‌تر نتیجه بگیرد و به حق خودش برسد. نه فقط او، بعدش هم امیرحسین (برادر کوچکتر) و بعد هم پسر‌های خودم. هر نتیجه‌ای بگیرند، افتخارش برای من است، چون من با همه آنها کار کردم و طبیعتاً بخشی از موفقیت‌شان هم برای من است که همیشه کنارشان بودم.

تابناک: یک موضوع دیگر. این حواشی اخیر خوزستان و اعتراض مربیان به مشکلات خوابگاه و سالن برگزاری مسابقه و وضع افتضاح سرویس بهداشتی و اساساً بهداشت. دیدم که واکنشی هم در فضای مجازی به این موضوع نشان دادی.

اول این را بگویم که آقای جمالپور (رئیس هیئت خوزستان) یک سری کار‌ها انجام داد که خودم از او تعریف و تمجید زیادی کردم، اما به هرحال یک سری کاستی‌ها هم هست، مثل همین فیلم‌هایی که رسانه‌ای شد و همه هم واقعیت دارد. اینکه بخواهند تکذیبش کنند و بگویند وجود ندارد، خب خوب نیست، چون همه می‌دانیم چه مشکلاتی اینجا هست. البته جلسه‌ای گذاشتند و به من هم گفتند بروم که کسالت داشتم و نرفتم، اما باید به وضعیت سالن‌ها و چیز‌هایی که مربیان در موردش صحبت کردند رسیدگی شود.