وقتی دعاهای خاخام‌ها و موشک‌ها با هم می‌رسند/کلاهبرداری و جلوگیری از حملات ایران با جِن!

به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، بررسی تأثیر فتاوای جنگی خاخام‌ها، به‌ویژه خاخام‌های افراطی و صهیونیست، بر سیاست‌های نظامی اسرائیل و توجیه عملیات‌های پیش‌دستانه و بی‌رحمانه موضوعی است که طی روزهای گذشته از موضوعات داغ بوده است. در مطلبی که در ادامه می‌آید، نگاهی دقیق‌تر به نکات کلیدی داریم که خاخام های یهودی به طرق گوناگون ساکنین سرزمین های اشغالی را فریب داده اند.

کنیسه مشهور بنی‌براک در امتداد دشت ساحل شرقی مدیرانه و در شرق تلاویو قرار دارد. مرکز یهودیت حریدی، بنی براک مساحتی معادل ۷۰۹ هکتار (۱۷۵۲ هکتار یا ۲٫۷۴ مایل مربع) را پوشش می‌دهد و در سال ۲۰۱۹، ۲۰۴۶۳۹ نفر جمعیت داشت. این شهر یکی از فقیرترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای اسرائیل است، و پنجمین شهر پرتراکم جهان است. 

خاخام‌های صهیونیست می‌گویند در جنگ 12روزه از جن برای دفاع از حملات موشکی ایران استفاده کرده‌اند. خاخام های صهیونیست از این اظهارات دارند و از این کارها انجام می‌دهند، مویداتی هم دارند، موید بزرگ آن این است که رهبر انقلاب اشاره ای کردند که صهیونیست ها از شیاطین انسی و جنی استفاده می کنند. علاوه بر آن در تاریخ هم داریم در زمان حضرت سلیمان علیه السلام که عده ای از اجنه آمدند و اقداماتی انجام دادند که در آیه 102 سوره بقره بیان شده است. عده عمده ای از بنی اسرائیل از اینها تبعیت می کردند. این موارد در قرآن و روایات ذکر شده که قابل انکار هم نیست.

فتاوای جنگی خاخام‌ها به‌طور مستقیم بر سیاست‌های نظامی اسرائیل تأثیر گذاشته و به عنوان ابزاری برای توجیه عملیات‌های پیش‌دستانه و بی‌رحمی در جنگ استفاده می‌شود. 

یهودیان حریدی (یهودیان فوق ارتدکس) معتقدند که بر اساس تفاسیر تلمودی، حتی جنگ‌های پیش‌دستانه نیز می‌توانند به عنوان جنگ  واجب و شرعی تلقی شوند، چرا که هدف آن‌ها «حفظ جان یهودیان» است. بر اساس فقه جنگی یهود، جنگ پیش‌دستانه، قتل‌عام دشمنان و حتی بی‌رحمی در جنگ نه تنها مجاز، بلکه در برخی موارد یک تکلیف دینی تلقی می‌شود.

فتاوا و تفاسیر خود درآوردی خاخام‌های صهیونیست به طور مستقیم بر سیاست‌های نظامی اسرائیل تأثیر گذاشته و به عنوان ابزاری برای توجیه خشونت و عملیات‌های پیش‌دستانه استفاده می‌شوند.

خاخام های یهودی معتقدند که جنگ در شریعت یهود علیه دشمن یک تکلیف دینی برای دفاع از یهودیان و سرزمین اسرائیل شناخته می‌شودوبرای حفظ سرزمین و جان یهودیان حتی در روزهای شنبه نیر مشکلی ندارد و باید انجام می‌گیرد.با وجود بحث‌برانگیز بودن جنگ در روز شبات (شنبه یهودی)، وجود ممنوعیت بسیاری از اعمال در این روز، خاخام های عقیده دارند که جنگ در شرایطی که امنیت یهودیان در خطر باشد، مجاز شمرده شده‌است.

دراین رابطه می توان به فتاوای خاخام‌هایی مانند شلومو گورن اشاره کرد که معتقد است؛ جنگ‌های پیش‌دستانه در این چارچوب جایز است.یهودیان فوق ارتدکس  تاکید دارند که ؛اگرچه تورات مشارکت همه‌ افراد جامعه در جنگ‌های وجوبی را ضروری می‌داند، اما حضور زنان عمدتاً به فعالیت‌های پشتیبانی محدود شده و برخی تفاسیر سخت‌گیرانه حمل سلاح توسط زنان را نقض قوانین پوشش دینی می‌دانند.

بر اساس متون تلمودی، بی‌تفاوتی نسبت به جنگ به عنوان خیانت به ملت اسرائیل و حتی کفر تلقی می‌شود، این دیدگاه در گفتمان خاخام‌های ملی‌مذهبی معاصر نیز بازتاب یافته و هرگونه بی‌اعتنایی به وضعیت جنگی را محکوم می‌کند.(1)

خاخام های یهودی شاخه افراط گرای آن عقیده دارند که قتل‌عام دشمنان در فقه جنگی یهود تاکیدوتوصیه شده است. خاخام‌هایی مانند شموئل الیاهو استدلال می‌کنند که جنگ باید به گونه‌ای انجام شود که امکان بازسازی قدرت دشمن باقی نماند، این دیدگاه به‌ویژه در مورد ساکنان غزه و مردم ایران مطرح شده و بر لزوم سخت‌گیری کامل در برخورد با دشمنان تأکید دارد.

دراین رابطه شموئل الیاهو همچنین به مجاز بودن خوردن محرمات (مانند گوشت خوک) در شرایط ضروری برای بقای جنگجویان اشاره کرده است و این مسئله در میان یهودیان سکولار و مذهبی اختلاف‌نظرهایی ایجاد کرده‌ است. 

در احکام دستوری یهود، جنگ نه‌تنها به عنوان یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر، بلکه به عنوان یک تکلیف دینی مورد تأکید قرار گرفته‌است. این دیدگاه به‌ویژه در میان خاخام‌های صهیونیست مذهبی که جنگ را عاملی برای نزدیکی به ظهور ماشیح (مسیحای یهود) می‌دانند، برجسته‌تر شده‌است.(2)

فتاوای جنگی خاخام‌ها به‌طور مستقیم بر سیاست‌های نظامی اسرائیل تأثیر گذاشته و به عنوان ابزاری برای توجیه عملیات‌های پیش‌دستانه و بی‌رحمی در جنگ استفاده می‌شود.

آنچه در روز جمله موشکی ایران به شهر بنی برک اتفاق افتاد، وعده‌هایی را که قبلاً دو خاخام شهر بنی‌براک به‌نام‌های شزون ایش و حاییم کانفسکی داده بودند، نقض می‌کند. آنها به ساکنان بنی‌براک اطمینان داده بودند که به‌لطف وجود تعداد زیادی از خاخام‌ها در آنجا، این شهر همیشه از موشک‌های دشمن در امان خواهد بود.

تلمود؛ موشک‌های ایرانی را دور کرد!

بر اساس متون تلمودی، بی‌تفاوتی نسبت به جنگ به عنوان خیانت به ملت اسرائیل و حتی کفر تلقی می‌شود، این دیدگاه در گفتمان خاخام‌های ملی‌مذهبی معاصر نیز بازتاب یافته و هرگونه بی‌اعتنایی به وضعیت جنگی را محکوم می‌کند. 

خاخام های یهودیت حریدیم در جنگ12روزه به پیروان خود گفتند؛ با دعاهای مقدس خود کاری کردند که موشک های ایرانی به این شهر برخورد و اصابت نداشته باشد و اگر هم اصابت داشت باتشد منفجر نخواهد شد و خانه ها و مراکز حساس ارتش و مکان های مهم دیگر در شهر بنی براک  از موج حملات سالم خواهند ماند. تلمودموشک های ایرانی را دور کرد.

خاخام ها با تبلیغات زیاد توانستند تعداد تقریباً پنج هزار نفر از یهودیان را به این شهر کوچک و پرتراکم جذب کنند و با این جذب پول های کلانی از دیگر یهودیان برای اجاره مسکن، حمل و نقل، خوراک و بهداشت، درمان و نذورات مذهبی برای کنیسه بنی براک جمع آوری کنند.

همه این کلاهبرداری از دیگر هم نوعان خودشان فقط برای ثروت اندوزی و فریب دیگر مردم بود درواقع هدفشان این بود که این شهر را مقدس جلوه دهند و نگاه جهانیان را به خود جلب کنند. آنها ادعا می‌کردند با قرار گرفتن کنیسه بنی برک دراین شهر، هیچ موشکی به این شهر اصابت نخواهد کرد واین بخاطر مقدس بودن شهر و این عامل باعث درامان بودن از بلایای عرضی و سماوی است. شهر در چتر حمایت دعای خاخام ها قرار دارد و دعای خاخام های این شهرمقدس ترین دعاها در بین خاخام های یهودیان جهان است.

روزنامه هاآرتص چاپ تلاویو با اشاره به شوک صهیونیست‌ها از قدرت حملات ایران گزارش داد که شهر بنی‌برک در شرق تل‌آویو هرگز در هیچ جنگی مورد حمله قرار نگرفته بود و خاخام‌ها آن را شهری مقدس و محافظت‌شده می‌دانستند، اما موشک‌های ایران این توهم را نابود کردند. 

این روزنامه در گزارشی در واکنش به خسارات شدید و ویرانگر ناشی از حملات موشکی ایران در شهر‌های مختلف فلسطین اشغالی از جمله تل‌آویو و شهرک‌های اطراف آن، اعلام کرد: از زمان تأسیس اسرائیل، حتی یک موشک هم به محله بنی‌برک در شرق تل‌آویو اصابت نکرده بود، اما زمانی که حجم خسارات ناشی از اصابت تنها یک موشک ایران به این شهر را می‌بینیم شوکه می‌شویم.

جاش برنر، خبرنگار هاآرتص در گزارش خود تأکید دارد که ویرانی ناشی از اصابت موشک ایرانی، ساکنان منطقه بنی‌براک را شوکه کرد؛ به‌ویژه وقتی متوجه شدند این حمله کشته هم داشته است.

دنیل، یکی از ساکنان بنی‌براک در گفت‌و‌گو با خبرنگار هاآرتص می‌گوید هرگز موشکی به اینجا اصابت نکرده بود و خاخام‌ها همیشه وعده می‌دادند که اینجا کاملاً محافظت‌شده است، اما این وعده‌ها دیگر امروز معتبر نیست و شهر خاخام‌ها را ویران می‌بینیم.

در ادامه این گزارش آمده است: هضم خبر مرگ یکی از ساکنان شهر بنی‌برک برای سایر ساکنان اینجا بسیار دشوار بود و آنها امیدوار بودند که فرد کشته‌شده یک کارگر خارجی باشد نه یهودی، اما آنها اشتباه می‌کردند؛ زیرا فردی که کشته شد یک یهودی ارتودوکس افراطی بود.

مردم شهر می گویند که  قدرت موشک ایرانی که اوایل صبح به بنی‌براک اصابت کرد به‌اندازه‌ای بود که ساختمان یک مدرسه را در قلب بنی‌براک به‌طور کامل ویران کرده چیزی از آن باقی نگذاشت و ساکنان اینجا را که همه از ارتودوکس‌های افراطی هستند شوکه کرد. نه‌تنها این مدرسه ویران شد، بلکه ده‌ها آپارتمان هم در محله شرقی تل‌آویو ویران شدند و نتوانستند مقابل موج عظیم انفجار مقاومت کنند. پس دعاهای خاخام های حریدی ارتدوکس  تاثیری بر جلوگیری از موشک های ایران نداشته و این شهر نمی تواند تا این حد مقدس ترین شهرهای یهودیان باشد.

آنچه در این روز اتفاق افتاد، وعده‌هایی را که قبلاً دو خاخام شهر بنی‌براک به‌نام‌های شزون ایش و حاییم کانفسکی داده بودند، نقض می‌کند. آنها به ساکنان بنی‌براک اطمینان داده بودند که به‌لطف وجود تعداد زیادی از خاخام‌ها در آنجا، این شهر همیشه از موشک‌های دشمن در امان خواهد بود.

مردم محلی می گویند؛ بنابراین اکنون ساکنان بنی‌براک در شوک هستند که چگونه این اتفاق برای آنها افتاده است و آنها دیگر قداستی که خاخام‌ها ادعا می‌کردند با آن می‌توان از شهر محافظت کرد، معنا و اعتباری ندارد. مردان با لباس یهودیان ارتدوکس افراطی و زنان با شلوارک و کارگران خارجی از سریلانکا و همچنین شماری از اسرائیلی‌های سکولار بالای آوار‌های ناشی از ویرانی‌های به‌جای‌مانده از حمله موشکی ایران در بنی‌براک ایستاده بودند و با تعجب به اتفاقی که افتاده است نگاه می‌کردند.

یکی از کنیسه‌های بنی براک

ارعاب و ترس مهمترین کارکرد استفاده از علوم غریبه بین یهودیان 

خاخام‌ها می‌گویند در جنگ 12روزه از جن برای دفاع از حملات موشکی ایران استفاده کرده اند. خاخام های صهیونیست از این اظهارات دارند و از این کارها انجام می‌دهند، مویداتی هم دارند، موید بزرگ آن این است که رهبر انقلاب اشاره ای کردند که صهیونیست ها از شیاطین انسی و جنی استفاده می کنند. علاوه بر آن در تاریخ هم داریم در زمان حضرت سلیمان علیه السلام که عده ای از اجنه آمدند و اقداماتی انجام دادند که در آیه 102 سوره بقره بیان شده است. عده عمده ای از بنی اسرائیل از اینها تبعیت می کردند. این موارد در قرآن و روایات ذکر شده که قابل انکار هم نیست.

رژیم صهیونیستی از جن‌ها استفاده می‌کند و ارعاب و ترس مهمترین کارکرد استفاده از علوم غریبه است و در اولین گزارش وحیانی در آیه ۱۰۲ سوره بقره آمده که اشاره شده یهودیان دنبال روش‌ها و آموزه‌هایی بودند که از شیاطین(جن‌ها) آموخته بودند و از این طریق به دستورات الهی پشت کرده و به سمت امور ماورایی و نیرو‌های غیرطبیعی گرایش پیدا کردند.

یک استاد دانشگاه تهران معتقد است که برخی انسان‌نما‌ها و جنایتکاران همچون رهبران صهیونیست و حامیان آنها از اجنه و نیرو‌های ماورایی بهره می‌برند تا به گمراهی و انحراف دامن بزنند.(3)

طبق آیه قرآن اصل وجود آن مسلم است و جزییات آن در روایات نیز آمده است. علاوه بر این همان طوری که انسان ها می توانند به همدیگر کمک کنند اجنه کافر هم در این زمینه به هم یاری می رسانند و در راه باطل تلاش می کنند هیچ تردیدی نیست اما در اینکه در عملیات های اسرائیل اجنه جاسوسی کرده یا خیر، قابل بررسی است.

ورود به این‌گونه مسائل نه تنها لازم نیست بلکه عاقلانه هم نیست. در طول تاریخ حتی زمان امام حسین (ع) چنین نقل شده که برخی اجنه مؤمن قصد کمک داشتند ولی امام حسین (ع) آنها را نپذیرفتند چراکه امتحان الهی در شرایط دشوار و با اتکا به ایمان انسان معنا پیدا می‌کند. بنابراین انسان مؤمن نباید به دنبال این باشد که با ابزار‌های نامشخص و نامطمئن بخواهد به مقابله بپردازد. خداوند عقل و ابزار‌های لازم برای دفاع را در اختیار انسان قرار داده و همین ابزار‌ها کفایت می‌کند.

این گزارش به بررسی تأثیر فتاوای جنگی خاخام‌ها، به‌ویژه خاخام‌های افراطی و صهیونیست، بر سیاست‌های نظامی اسرائیل و توجیه عملیات‌های پیش‌دستانه و بی‌رحمانه می‌پردازد. درپایان دراینجا نگاهی دقیق‌تر به نکات کلیدی این گزارش اشاره می کنیم:

۱. توجیه جنگ پیش‌دستانه و بی‌رحمی با چاشنی دین:

«تکلیف دینی» برای کشتار: گزارش بیان می‌کند که بر اساس تفاسیر تلمودی و فقه جنگی یهود، جنگ پیش‌دستانه، کشتار دشمنان و حتی بی‌رحمی در جنگ نه تنها مجاز، بلکه در برخی موارد یک تکلیف دینی تلقی می‌شود. این یعنی “بزنید تا نخورید” با یک مهر تأیید آسمانی!

حفظ جان یهودیان: یهودیان حریدی این دیدگاه را با هدف “حفظ جان یهودیان” توجیه می‌کنند، که البته این “حفظ جان” به نظر می‌رسد گاهی اوقات شامل “گرفتن جان” دیگران هم می‌شود.

خاخام‌های مؤثر: خاخام‌هایی مانند شلومو گورن و شموئل الیاهو به عنوان نمونه‌هایی از این دیدگاه‌ها مطرح شده‌اند که حتی خوردن محرمات (مثل گوشت خوک) را برای بقای جنگجویان در شرایط ضروری مجاز می‌دانند. این یعنی “همیشه راهی برای رسیدن به هدف هست، حتی اگر مجبور باشی یک لحظه رژیم غذایی‌ات را بشکنی!”

۲. جنگ در روز شنبه؟ بله، اگر لازم باشد!

با وجود ممنوعیت اعمال بسیاری در روز شبات (شنبه یهودی)، خاخام‌ها معتقدند که در صورت به خطر افتادن امنیت یهودیان، جنگ در این روز هم مجاز است. گویا “امنیت” اولویت بالاتری از “استراحت مطلق” دارد!

۳. نقش زنان در جنگ: پشتیبانی، نه حمل سلاح (معمولاً)

تورات مشارکت همه را در جنگ‌های وجوبی ضروری می‌داند، اما حضور زنان عمدتاً به فعالیت‌های پشتیبانی محدود می‌شود و برخی تفاسیر سخت‌گیرانه حمل سلاح توسط زنان را نقض قوانین پوشش دینی می‌دانند. به نظر می‌رسد در اینجا “ممنوعیت حمل سلاح برای زنان” بیشتر از “ممنوعیت حمل سلاح برای خاخام‌ها در روز شنبه” اهمیت دارد!

۴. بی‌تفاوتی به جنگ = خیانت و کفر!

متون تلمودی بی‌تفاوتی نسبت به جنگ را خیانت به ملت و حتی کفر تلقی می‌کنند. این دیدگاه در گفتمان خاخام‌های ملی-مذهبی معاصر نیز بازتاب یافته است. یعنی “اگر جنگ است، تو هم باید باشی، وگرنه از ما نیستی!”

۵. بنی براک: از شهر مقدس تا هدف موشکی!

این بخش از گزارش مان به یک اتفاق جالب اشاره دارد: دو خاخام شهر بنی‌براک (شزون ایش و حاییم کانفسکی) وعده داده بودند که به دلیل وجود تعداد زیادی خاخام در این شهر، بنی‌براک همیشه از موشک‌های دشمن در امان خواهد بود. اما حمله موشکی ایران به این شهر، این “توهم” را نابود کرد! گویا “دعاهای مقدس” هم گاهی اوقات در برابر “موشک‌های پیشرفته” کم می‌آورند.

جالب‌تر اینکه خاخام‌ها پس از حمله، ادعا کردند که دعاهایشان باعث شده موشک‌ها یا اصابت نکنند یا منفجر نشوند و خانه‌ها و مراکز حساس سالم بمانند! این یعنی “اگر موشک خورد، نگفتیم نمی‌خورد، گفتیم منفجر نمی‌شود!” و “اگر هم منفجر شد، قطعاً دعاهای ما باعث شد که کمتر منفجر شود!”

این ماجرا حتی به جذب حدود پنج هزار یهودی به این شهر و جمع‌آوری پول‌های کلان برای اجاره مسکن و نذورات مذهبی منجر شده بود که گزارش آن را “کلاهبرداری” و “فریب” می‌نامد. گویا “معجزه” برای برخی “منبع درآمد” است.

روزنامه هاآرتص هم با اشاره به شوک صهیونیست‌ها از قدرت حملات ایران، این “توهم” محافظت‌شدگی بنی‌براک را نابودشده دانسته است. “حالا ببینم، بازم میگین بنی‌براک مقدسه یا موشک‌زن؟”

در مجموع:

این گزارش تصویری از تفاسیر خاصی از فقه جنگی یهود ارائه داد که به نظر می‌رسد جنگ، عملیات پیش‌دستانه و حتی بی‌رحمی را با انگیزه‌های دینی توجیه می‌کند. همچنین، به نکته مهمی اشاره دارد که چگونه این “فتاوا” و “وعده‌های مقدس” گاهی اوقات در برابر واقعیت‌های جنگی بی‌اثر می‌شوند و حتی می‌توانند ابزاری برای جذب پیروان و منافع مالی قرار گیرند.

منابع:

1- روزنامه هاآرتص چاپ تلاویو، پنجم شهریور  1404،صفحه 7موضوع ؛دین و نیایش
2- سفرآفرینش/ آموزه های دینی / آشنایی با دین یهود: اصول و قواعد یهودیت
3- حجت الاسلام بهاالدین قهرمانی نژاد، استاد حوزه و دانشگاه در گفتگو با تابناک، نوزدهم آبان 1403