کودکان غزه در صف مرگ

برای ۲.۲ میلیون نفر از ساکنان غزه، تایید سازمان ملل مبنی بر اینکه قحطی اکنون به یک واقعیت تبدیل شده است، نه به‌عنوان یک افشاگری، بلکه به عنوان تایید بی‌رحمانه‌ای از آنچه ماه‌ها تجربه کرده‌اند، صورت گرفت: سقوط آهسته و قابل مشاهده در گرسنگی.

به گزارش تابناک به نقل از میزان؛ جمیل مغاری ۳۸ ساله، اهل المغازی در مرکز غزه، گفت: همه فرزندانم تقریباً نیمی از وزن بدن خود را از دست داده‌اند. دخترم که ۵ ساله است، اکنون تنها ۱۱ کیلوگرم وزن دارد. پسرم محمد فقط پوست و استخوان شده است. همه فرزندانم این‌گونه هستند.

مغاری گفت که زمانی خودش ۸۵ کیلوگرم بود، به ۵۵ کیلوگرم کاهش یافته و اکنون برای راه رفتن مشکل دارد.

او اظهار کرد: گاهی اوقات، هنگام راه رفتن در خیابان، احساس سرگیجه می‌کنم و نزدیک است که از حال بروم، اما خودم را مجبور می‌کنم که صاف بمانم. همچنین گاهی اوقات لرز را تجربه می‌کنم.

غزه تنها در هفته گذشته از ۲ آستانه ویرانگر عبور کرد. آمار رسمی شهدای غزه از ۶۰ هزار نفر فراتر رفته است؛ اگرچه تعداد واقعی، به ویژه کسانی که زیر آوار حمله‌های رژیم صهیونیستی مدفون شده‌اند، بیشتر است. 

در همین حال، طبقه‌بندی یکپارچه فاز امنیت غذایی (IPC) به‌طور رسمی اعلام کرد که بدترین سناریوی قحطی در غزه در حال وقوع است. IPC خواستار آتش‌بس فوری برای جلوگیری از رنج فاجعه‌بار انسانی بیشتر شد.

غزه مدت‌هاست که با گرسنگی آشنا بوده است

حتی پیش از جنگ جاری، ساکنان غزه کمبود مزمن غذا را تحمل کرده بودند که با محدودیت‌های شدید رژیم صهیونیستی در ارسال کمک‌ها تشدید شده بود. اکنون، با تخریب زیرساخت‌ها و تقریبا غیرممکن شدن دسترسی به غذا، ناامیدی فراگیر شده است.

در سراسر نوار غزه، مراکز توزیع تحت مدیریت بنیاد به‌اصطلاح بشردوستانه غزه فقط برای مدت کوتاهی باز هستند. در بسیاری از موارد، نظامیان صهیونیست فلسطینی‌های گرسنه را هدف قرار داده و باعث قتل‌عام‌های دلخراشی شده‌اند. 

مرگ به آرامی

منصوره فضل الحلو ۵۸ ساله، دیگر برای دریافت کمک تلاش نمی‌کند. او که نحیف و ترسیده است، پسرش را از رفتن به سمت نقاط توزیع منع می‌کند.

الحلو گفت: فقط یک پسرم اینجاست، اما من همیشه به دلیل خطری که ارتش اسرائیل ایجاد می‌کند، مانع از نزدیک شدن او به کامیون‌های کمک‌رسانی می‌شوم. نمی‌توانستم تحمل کنم که او به عنوان یک شهید به خانه‌ام برگردد.

والدینی که شاهد گرسنگی فرزندانشان هستند

از جمله دلخراش‌ترین جنبه‌های نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه، ناتوانی والدینی است که شاهد پژمرده شدن فرزندانشان از گرسنگی هستند.

ابوالعابد، پدری اهل دیرالبلح، گفت: دختر کوچکم ۱۴ ساله است و استخوان‌های قفسه سینه‌اش به دلیل ضعف شدید و سوءتغذیه به وضوح قابل مشاهده است. من ۴ دختر و ۳ پسر دارم. آنها به دلیل کمبود غذا از سرگیجه و خستگی رنج می‌برند. 

با تعطیلی آشپزخانه‌های خیریه و فروپاشی سازوکار‌های کمک‌رسانی، بقا به یک امر شانسی تبدیل شده است.

پیش‌تر آشپزخانه‌های خیریه در این منطقه وجود داشت، اما اکنون دیگر وجود ندارند. دیگر جایی وجود ندارد که غذای رایگان ارائه دهد.

در همین حال، سرخوردگی از جامعه بین‌المللی در غزه بسیار عمیق است. 

ابوالعابد گفت: آنها سال‌ها از حقوق بشر و حفاظت از جان انسان‌ها دم می‌زدند. چیزی که اکنون می‌بینم این است که همه اینها دروغ بود، ما فریب این شعار‌ها را خوردیم. اگر از آنها می‌خواستیم که از حقوق حیوانات محافظت کنند، آنها فورا پاسخ می‌دادند و غیرممکن را ممکن می‌کردند. اما وقتی صحبت از حقوق مردم فلسطین می‌شود، هیچ کس ما را به یاد نمی‌آورد یا برای ما دلسوزی نمی‌کند.