عملیات مرصاد و دور کردن ناوهای آمریکایی به‌روایت تایگر نیروی هوایی

به گزارش خبرنگار فرهنگی تابناک، ۵ مرداد به‌عنوان سالروز عملیات مرصاد در تقویم رسمی کشور ثبت شده است. اما عملیاتی که به‌نام مرصاد می‌شناسیم، از ۴ تا ۸ مرداد ادامه داشت و نیروهای هوایی، زمینی و هوانیروز ارتش همراه با سپاه و بسیج و دیگر نیروهای نظامی و غیرنظامی کشور، نیروهای متجاوز مجاهدین خلق و ارتش بعثی عراق را سرکوب کرده و در طی این‌چند روز شخم زدند.

عبدالحمید نجفی از خلبانان شکاری F5 نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس بوده که در مقطع آغازین جنگ در پایگاه دوم شکاری تبریز مشغول به خدمت بوده و سال ۱۳۶۰ به پایگاه دزفول منتقل شد. او اواخر جنگ در همین‌پایگاه خدمت می‌کرد که ماجرای عملیات مرصاد و حمله منافقین به خاک ایران پیش آمد.

نجفی یکی از خلبانان حاضر در عملیات مرصاد بوده که روایت حضورش در این‌واقعه در کتاب «غرش رعد» نوشته محمد معما شامل زندگینامه این‌خلبان درج شده است. 

مرور خاطرات نجفی از سال پایانی جنگ و حوادث منتهی به مرصاد و پس از آن، به مطالب زیر می‌انجامد؛

* پروازهای سنگین و ممتد خلبانان در اواخر جنگ

با ورود به سال ۶۷، در خاطرات نجفی به روز ۲۰ اردیبهشت و جدال بر سر منطقه شملچه می‌رسیم که در آن خاطرات غمباری از شهادت سربازان نیروی زمینی روایت شده است. نجفی حین پرواز دیده تانک‌های دشمن، نفرات پیاده ایرانی را با توپ‌های خود مورد هدف قرار می‌دادند و خلبان‌های دیگری هم که آن روز بر فراز شلمچه پرواز کردند، با دیدن چنین‌صحنه‌هایی افسردگی و حال پریشانی مانند او داشته‌اند. او سوم خرداد، سه‌پرواز جنگی انجام داد و دوشنبه ۲۳ خرداد نیز برای جلوگیری از فشاری که دشمن برای حمله به اهواز اعمال می‌کرد، از صبح تا شب ۵ پرواز بی‌وقفه انجام داد که به خستگی و کمردرد شدیدش منتهی شد. 

نجفی می‌گوید «آن‌روز شاید اکثر خلبان‌های حاضر در امیدیه همین‌تعداد پرواز کردند.» (غرش رعد، صفحه ۳۱۶) این‌خلبان می‌گوید اگر عراق این‌میزان امکانات و توپ و تانک را در مقطع آغاز جنگ داشت، بی‌وقفه تا تهران پیشروی می‌کرد. اما بمباران‌های منظم نیروی هوایی باعث شد دشمن فرصت آرایش‌گرفتن نداشته باشد و نتواند پیشروی کند.

عبدالحمید نجفی روز ۱۷ تیر ۶۷ زمانی که نیروهای مدافع ایرانی مشغول دفاع از اهواز بودند، ۴ پرواز جنگی انجام داد. غروب همان‌روز مصطفی اردستانی در حالی‌که قرائت دعای جوشن کبیر را به پایان می‌برد، این خبر را به نجفی داد که به‌دلیل وخامت اوضاع، شاید طلوع آفتاب فردا را نبینند!

روز ۱۸ تیر ۶۷ چهار پرواز دوفروندی برای بمباران شمال فاو، شهر سیبه، ابوخضیب، ام‌الرصاص، کانال ماهی و پنج‌ضلعی انجام شد و روز ۱۹ تیر هم نجفی ۳ پرواز جنگی انجام داد. او روز بیستم نیز ۳ پرواز جنگی داشت و روز ۲۷ تیر نیز برای آخرین‌بار همراه با بقایی نیروهای دشمن را بمباران کرد که فردای آن روز قطعنامه ۵۹۸ پذیرفته شد.

* تار و مار کردن منافقین در مرصاد

با شروع تحرکات منافقین برای عملیاتی که به قول آن‌ها فروغ جاویدان و به‌قول ایرانیان مرصاد نام گرفت، تعدادی از خلبانان نیروی هوایی در روز ۳۰ تیر در دزفول جمع شدند. باتوجه به حمایت‌های ارتش و نیروی هوایی عراق از منافقین، صبح جمعه ۳۱ تیر دو فروند F5_E با هدایت نجفی و طیبی برای بمباران توپخانه عراق در شهر کویته، از پایگاه دزفول برخاسته و هدف را با موفقیت بمباران کردند. پس از بازگشت به دزفول ماموریت دیگری برای بمباران منافقین در غرب مهران به آن‌ها محول شد و باز هم پس از بازگشت به پایگاه، ماموریت دیگری برای زدن منطقه نخجیر به نجفی سپرده شد.

با بمباران محل تجمع منافقین و بازگشت به پایگاه، نجفی برای چهارمین‌بار در آن روز مامور شد با همراهی F5 دیگری که خلبانش بقایی بود، دشت پایین سایت نخجیر را بمباران و از وجود منافقین پاکسازی کند. او روز اول مرداد نیز ۳ پرواز جنگی برای بمباران منافقین در شمال شلمچه، شمال دریاچه ماهی و جاده اهواز انجام داد. روز دوم مرداد نیز ۲ پرواز بر فراز غرب اهواز و سپس جاده اهواز انجام داد و دشمن را بمباران کرد.

امیر خلبان عبدالحمید نجفی

روز سه‌شنبه ۴ مرداد ۶۷ با نقض قطعنامه ۵۹۸ توسط عراق، پایگاه دزفول توسط هواپیماهای عراقی بمباران خوشه‌ای شد و همزمان با این تجاوز، پایگاه همدان نیز بمباران شد. در همین‌زمان خبر رسید کرمانشاه در حال سقوط به‌دست منافقین است. نجفی موفق شد از کناره باند آسیب‌دیده پایگاه دزفول عبور و تیک‌آف کند. با تعمیر سریع باند آسیب‌دیده که به‌جای زمان استاندارد ۲ ساعته، ظرف ۴۲ دقیقه تعمیر شد، دسته دوفروندی دیگری هم با فرماندهی اردستانی به پرواز درآمد و منافقین را بمباران کرد. پرواز بعدی نجفی، برای حمایت از رزمندگانی بود که در شلمچه گرفتار شده بودند.

با تعمیر باند پایگاه همدان، پروازهای این پایگاه هم از سر گرفته شد و علاوه بر پایگاه همدان و دزفول، هلی‌کوپترهای تهاجمی کبرای هوانیروز ارتش نیز منافقین را زیر آتش شدید گرفته و موجب شکست و عقب‌نشینی آن‌ها شدند. اما همزمان با شکست منافقین، نیروی هوایی عراق، ایستگاه‌های رادار دزفول و سوباشی در همدان و همچنین پایگاه‌های دزفول و همدان را بمباران کرد که در این بمباران‌ها، تعدادی از افسران رادار سوباشی و پدافند به شهادت رسیدند.

عبدالحمید نجفی تا پایان جنگ و پس از عملیات مرصاد،  ۱۵۰۰ ساعت پرواز و ۱۳۲ ماموریت برون‌مرزی را در کارنامه خود ثبت کرد.

* بازگرداندن ناو آمریکایی از دهانه ماهشهر

سال ۱۳۶۹ که آمریکا به عراق حمله کرد، یک ناو هواپیمابر در دهانه ماهشهر توقف کرد که اهدافی را در عراق مورد هدف قرار می‌داد. این‌موشک‌ها از روی خاک ایران عبور می‌کردند. به‌دلیل این شلیک‌ها منصور ستاری فرمانده وقت نیروی هوایی به ایستگاه رادار ماهشهر رفت و به ۱۲ فروند اف‌پنجی که از تبریز به‌سمت امیدیه فراخوانده شده بودند، دستور داد به‌سمت ماهشهر پرواز کنند.

۱۲ فروند مورد اشاره با حالت رژه و به‌صورت چهارفروندی روی خلیج‌فارس و به‌سمت ناو رفتند و چون رادیوی هواپیماهای خود را هک‌شده دیدند، به ارتفاع ۲ هزار پایی رفتند تا ارتباط رادیویی برقرار شود. اما در آن ارتفاع در برد موشک‌های ناو قرار می‌گرفتند. لیدر این پرواز نجفی بود که با اشاره و در سکوت رادیویی به همراهانش دستور داد ارتفاع خود را کاهش دهند. هواپیماها در ۱۵ مایلی ناو گردش کردند و ناو نیز شروع به گردش به‌سمت آب‌های بین‌المللی کرد.

پس از اجرای موفقیت‌آمیز دورکردن ناو متجاوز از آب‌های ایران، ستاری از عاملان عملیات تشکر کرد و به فرماندهان گفت طوری برای پرواز برنامه کنند تا همیشه در آسمان هواپیما موجود و منطقه زیر نظر باشد. او به عاملان عملیات مورد اشاره گفت پروازشان از نظر نظامی و سیاسی اهمیت زیادی داشته است.

ماموریت دیگری که نجفی در آن ایفای نقش کرد، مربوط به جمعه ۲۱ دی سال ۶۹ و شناسایی یک‌ناو آمریکایی است که به‌دلیل مسائل امنیتی فقط شهیدان مصطفی اردستانی، منصور ستاری و نجفی از آن مطلع بودند. این‌ماموریت با دو فروند F5_E با لیدری نجفی و حضور جواد معصومی به‌عنوان شماره دو انجام شد. در این ماموریت، دو هواپیمای ایرانی به هشدارهای ناو برای نزدیک‌نشدن توجه نکرده و طوری در رادیو گفتگو کردند که گویی یکدیگر را گم کرده‌اند. در نتیجه به ناو نزدیک شده و از آن عکس‌برداری کردند. این دو F5 با سرعت ۶۰۰ نات از روی ناو عبور کردند.

به این ترتیب آمریکایی‌ها تغییر تاکتیک داده و ناو خود را به دهانه جزیره بوبیان بردند و موشک‌های کروز خود را از آن نقطه به‌سمت عراق شلیک کردند.

صادق وفایی